390. மருதம்

	வாளை வாளின் பிறழ, நாளும்
	பொய்கை நீர்நாய் வைகுதுயில் ஏற்கும்
	கை வண் கிள்ளி வெண்ணி சூழ்ந்த
	வயல் வெள் ஆம்பல் உருவ நெறித் தழை
5	ஐது அகல் அல்குல் அணி பெறத் தைஇ,
	விழவின் செலீஇயர் வேண்டும்மன்னோ;
	யாணர் ஊரன் காணுநன்ஆயின்,
	வரையாமைஓ அரிதே; வரையின்,
	வரைபோல் யானை, வாய்மொழி முடியன்
10	வரை வேய் புரையும் நல் தோள்
	அளிய-தோழி!-தொலையுந பலவே.	உரை