294. குறிஞ்சி

	தீயும் வளியும் விசும்பு பயந்தாங்கு,
	நோயும் இன்பமும் ஆகின்றுமாதோ;
	மாயம் அன்று-தோழி!-வேய் பயின்று,
	எருவை நீடிய பெரு வரைஅகம்தொறும்,
5	தொன்று உறை துப்பொடு முரண் மிகச் சினைஇக்
	கொன்ற யானைக் கோடு கண்டன்ன,
	செம் புடைக் கொழு முகை அவிழ்ந்த காந்தள்
	சிலம்புடன் கமழும் சாரல்
	இலங்கு மலை நாடன் மலர்ந்த மார்பே!	உரை