380. மருதம்

	நெய்யும் குய்யும் ஆடி, மெய்யொடு
	மாசு பட்டன்றே கலிங்கமும்; தோளும்,
	திதலை மென் முலைத் தீம் பால் பிலிற்ற,
	புதல்வற் புல்லிப் புனிறு நாறும்மே;
5	வால் இழை மகளிர் சேரித் தோன்றும்
	தேரோற்கு ஒத்தனெம் அல்லேம்; அதனால்
	பொன் புரை நரம்பின் இன் குரல் சீறியாழ்
	எழாஅல் வல்லை ஆயினும், தொழாஅல்;
	கொண்டு செல்-பாண!-நின் தண் துறை ஊரனை,
10	பாடு மனைப் பாடல்; கூடாது நீடு நிலைப்
	புரவியும் பூண் நிலை முனிகுவ;
	விரகு இல மொழியல், யாம் வேட்டது இல் வழியே!	உரை