236. குறிஞ்சி

	நோயும் கைம்மிகப் பெரிதே; மெய்யும்
	தீ உமிழ் தெறலின் வெய்தாகின்றே-
	ஒய்யெனச் சிறிது ஆங்கு உயிரியர், 'பையென
	முன்றில் கொளினே நந்துவள் பெரிது' என,
5	நிரைய நெஞ்சத்து அன்னைக்கு உய்த்து ஆண்டு
	உரை, இனி-வாழி, தோழி!-புரை இல்
	நுண் நேர் எல் வளை நெகிழ்த்தோன் குன்றத்து
	அண்ணல் நெடு வரை ஆடி, தண்ணென
	வியல் அறை மூழ்கிய வளி என்
10	பயலை ஆகம் தீண்டிய, சிறிதே.	உரை