170. மருதம்

	மடக் கண், தகரக் கூந்தல், பணைத் தோள்,
	வார்ந்த வால் எயிற்று, சேர்ந்து செறி குறங்கின்,
	பிணையல் அம் தழை தைஇ, துணையிலள்
	விழவுக் களம் பொலிய வந்து நின்றனளே;
5	எழுமினோ எழுமின், எம் கொழுநற் காக்கம்;
	ஆரியர் துவன்றிய பேர் இசை முள்ளூர்,
	பலர் உடன் கழித்த ஒள் வாள் மலையனது
	ஒரு வேற்கு ஓடியாங்கு, நம்
	பன்மையது எவனோ, இவள் வன்மை தலைப்படினே?	உரை