259. குறிஞ்சி

	யாங்குச் செய்வாம்கொல்-தோழி!-பொன் வீ
	வேங்கை ஓங்கிய தேம் கமழ் சாரல்,
	பெருங் கல் நாடனொடு இரும் புனத்து அல்கி,
	செவ் வாய்ப் பைங் கிளி ஓப்பி, அவ் வாய்ப்
5	பெரு வரை அடுக்கத்து அருவி ஆடி,
	சாரல் ஆரம் வண்டு பட நீவி,
	பெரிது அமர்ந்து இயைந்த கேண்மை சிறு நனி
	அரிய போலக் காண்பேன்-விரி திரைக்
	கடல் பெயர்ந்தனைய ஆகி,
10	புலர் பதம் கொண்டன ஏனற் குரலே?	உரை