அன்னை வாழி வேண்டு அன்னை புன்னையொடு

103

அன்னை, வாழி! வேண்டு, அன்னை! புன்னையொடு

ஞாழல் பூக்கும் தண்ணம் துறைவன்

இவட்கு அமைந்தனனால் தானே;

தனக்கு அமைந்தன்று, இவள் மாமைக் கவினே.

அறத்தொடு நின்ற தோழி, வதுவை நிகழாநின்றுழி, தாய்க்குக் காட்டி உவந்து சொல்லியது. 3

HOME

	அன்னை, வாழி! வேண்டு, அன்னை! புன்னையொடு
	ஞாழல் பூக்கும் தண்ணம் துறைவன்
	இவட்கு அமைந்தனனால் தானே;
	தனக்கு அமைந்தன்று, இவள் மாமைக் கவினே.