374. முல்லை

	மாக் கடல் முகந்து, மாதிரத்து இருளி,
	மலர் தலை உலகம் புதைய, வலன் ஏர்பு,
	பழங்கண் கொண்ட கொழும் பல் கொண்மூ,
	போழ்ந்த போலப் பல உடன் மின்னி,
5	தாழ்ந்த போல நனி அணி வந்து,
	சோர்ந்த போலச் சொரிவன பயிற்றி,
	இடியும் முழக்கும் இன்றி, பாணர்
	வடி உறு நல் யாழ் நரம்பு இசைத்தன்ன
	இன் குரல் அழி துளி தலைஇ, நல் பல
10	பெயல் பெய்து கழிந்த பூ நாறு வைகறை,
	செறி மணல் நிவந்த களர் தோன்று இயவில்,
	குறு மோட்டு மூதாய் குறுகுறு ஓடி,
	மணி மண்டு பவளம் போல, காயா
	அணி மிகு செம்மல் ஒளிப்பன மறைய,
15	கார் கவின் கொண்ட காமர் காலை,
	செல்க, தேரே நல் வலம் பெறுந!
	பெருந் தோள், நுணுகிய நுசுப்பின்,
	திருந்துஇழை, அரிவை விருந்து எதிர்கொளவே!