18

	முழங்கு முந்நீர் முழுவதும் வளைஇப்
	பரந்துபட்ட வியல் ஞாலம்
	தாளின் தந்து, தம் புகழ் நிறீஇ,
	ஒரு தாம் ஆகிய உரவோர் உம்பல்!
5	ஒன்று பத்து அடுக்கிய கோடி கடை இரீஇய
	பெருமைத்தாக, நின் ஆயுள்தானே!
	நீர்த் தாழ்ந்த குறுங் காஞ்சிப்
	பூக் கதூஉம் இன வாளை,
	நுண் ஆரல், பரு வரால்,
10	குரூஉக் கெடிற்ற, குண்டு அகழி;
	வான் உட்கும் வடி நீள் மதில்;
	மல்லல் மூதூர் வய வேந்தே!
	செல்லும் உலகத்துச் செல்வம் வேண்டினும்,
	ஞாலம் காவலர் தோள் வலி முருக்கி,
15	ஒரு நீ ஆகல் வேண்டினும், சிறந்த
	நல் இசை நிறுத்தல் வேண்டினும், மற்று அதன்
	தகுதி கேள், இனி, மிகுதியாள!
	நீர் இன்று அமையா யாக்கைக்கு எல்லாம்
	உண்டி கொடுத்தோர் உயிர் கொடுத்தோரே;
20	உண்டி முதற்றே உணவின் பிண்டம்;
	உணவு எனப்படுவது நிலத்தொடு நீரே;
	நீரும் நிலனும் புணரியோர் ஈண்டு
	உடம்பும் உயிரும் படைத்திசினோரே;
	வித்தி வான் நோக்கும் புன் புலம் கண் அகன்
25	வைப்பிற்று ஆயினும், நண்ணி ஆளும்
	இறைவன் தாட்கு உதவாதே; அதனால்,
	அடு போர்ச் செழிய! இகழாது வல்லே
	நிலன் நெளி மருங்கில் நீர் நிலை பெருகத்
	தட்டோர் அம்ம, இவண் தட்டோரே;
30	தள்ளாதோர் இவண் தள்ளாதோரே.

19

	இமிழ் கடல் வளைஇய ஈண்டு அகன் கிடக்கை,
	தமிழ் தலைமயங்கிய தலையாலங்கானத்து,
	மன் உயிர்ப் பன்மையும், கூற்றத்து ஒருமையும்,
	நின்னொடு தூக்கிய வென் வேல் செழிய!
5	'இரும் புலி வேட்டுவன் பொறி அறிந்து மாட்டிய
	பெருங் கல் அடாரும் போன்ம்' என விரும்பி,
	முயங்கினேன் அல்லனோ, யானே மயங்கிக்
	குன்றத்து இறுத்த குரீஇ இனம் போல,
	அம்பு சென்று இறுத்த அரும் புண் யானைத்
10	தூம்புடைத் தடக் கை வாயொடு துமிந்து,
	நாஞ்சில் ஒப்ப, நிலம் மிசைப் புரள,
	எறிந்து களம் படுத்த ஏந்து வாள் வலத்தர்
	எந்தையொடு கிடந்தோர், எம் புன் தலைப் புதல்வர்;
	'இன்ன விறலும் உளகொல், நமக்கு?' என,
15	மூதில் பெண்டிர் கசிந்து அழ, நாணி,
	கூற்றுக் கண்ணோடிய வெருவரு பறந்தலை,
	எழுவர் நல் வலம் கடந்தோய்! நின்
	கழூஉ விளங்கு ஆரம் கவைஇய மார்பே?