356

	களரி பரந்து, கள்ளி போகி,
	பகலும் கூஉம் கூகையொடு, பிறழ்பல்,
	ஈம விளக்கின், பேஎய் மகளிரொடு
	அஞ்சு வந்தன்று, இம் மஞ்சு படு முதுகாடு;
5	நெஞ்சு அமர் காதலர் அழுத கண்ணீர்
	என்பு படு சுடலை வெண் நீறு அவிப்ப,
	எல்லார் புறனும் தான் கண்டு, உலகத்து
	மன்பதைக்கு எல்லாம் தானாய்,
	தன் புறம் காண்போர்க் காண்பு அறியாதே.