67

	அன்னச் சேவல்! அன்னச் சேவல்!
	ஆடு கொள் வென்றி அடு போர் அண்ணல்
	நாடு தலை அளிக்கும் ஒள் முகம் போல,
	கோடு கூடு மதியம் முகிழ் நிலா விளங்கும்
5	மையல் மாலை, யாம் கையறுபு இனைய,
	குமரிஅம் பெருந் துறை அயிரை மாந்தி,
	வடமலைப் பெயர்குவைஆயின், இடையது
	சோழ நல் நாட்டுப் படினே, கோழி
	உயர் நிலை மாடத்து, குறும்பறை அசைஇ,
10	வாயில் விடாது கோயில் புக்கு, எம்
	பெருங் கோக் கிள்ளி கேட்க, 'இரும் பிசிர்
	ஆந்தை அடியுறை' எனினே, மாண்ட நின்
	இன்புறு பேடை அணிய, தன்
	அன்புறு நன் கலம் நல்குவன் நினக்கே.

 

184

	காய் நெல் அறுத்துக் கவளம் கொளினே,
	மா நிறைவு இல்லதும், பல் நாட்கு ஆகும்;
	நூறு செறு ஆயினும், தமித்துப் புக்கு உணினே,
	வாய் புகுவதனினும் கால் பெரிது கெடுக்கும்;
5	அறிவுடை வேந்தன் நெறி அறிந்து கொளினே,
	கோடி யாத்து, நாடு பெரிது நந்தும்;
	மெல்லியன் கிழவன் ஆகி, வைகலும்
	வரிசை அறியாக் கல்லென் சுற்றமொடு,
	பரிவு தப எடுக்கும் பிண்டம் நச்சின்,
10	யானை புக்க புலம் போல,
	தானும் உண்ணான், உலகமும் கெடுமே.

 

191

	'யாண்டு பல ஆக, நரை இல ஆகுதல்
	யாங்கு ஆகியர்?' என வினவுதிர் ஆயின்,
	மாண்ட என் மனைவியொடு, மக்களும் நிரம்பினர்;
	யான் கண்டனையர் என் இளையரும்; வேந்தனும்
5	அல்லவை செய்யான், காக்கும்; அதன்தலை
	ஆன்று அவிந்து அடங்கிய கொள்கைச்
	சான்றோர் பலர், யான் வாழும் ஊரே.

 

212

	'நும் கோ யார்?' என வினவின், எம் கோக்
	களமர்க்கு அரித்த விளையல் வெங் கள்
	யாமைப் புழுக்கின் காமம் வீட ஆரா,
	ஆரல் கொழுஞ் சூடு அம் கவுள் அடாஅ,
5	வைகு தொழில் மடியும் மடியா விழவின்
	யாணர் நல் நாட்டுள்ளும், பாணர்
	பைதல் சுற்றத்துப் பசிப் பகை ஆகி,
	கோழியோனே, கோப்பெருஞ்சோழன்
	பொத்து இல் நண்பின் பொத்தியொடு கெழீஇ,
10	வாய் ஆர் பெரு நகை வைகலும் நக்கே.