246

	பல் சான்றீரே! பல் சான்றீரே!
	'செல்க' எனச் சொல்லாது, 'ஒழிக' என விலக்கும்,
	பொல்லாச் சூழ்ச்சிப் பல் சான்றீரே!
	அணில் வரிக் கொடுங் காய் வாள் போழ்ந்திட்ட
5	காழ் போல் நல் விளர் நறு நெய் தீண்டாது,
	அடை இடைக் கிடந்த கை பிழி பிண்டம்,
	வெள் எள் சாந்தொடு, புளிப் பெய்து அட்ட
	வேளை வெந்தை, வல்சி ஆக,
	பரல் பெய் பள்ளிப் பாய் இன்று வதியும்
10	உயவல் பெண்டிரேம் அல்லேம் மாதோ;
	பெருங் காட்டுப் பண்ணிய கருங் கோட்டு ஈமம்
	நுமக்கு அரிதாகுக தில்ல; எமக்கு எம்
	பெருந் தோள் கணவன் மாய்ந்தென, அரும்பு அற
	வள் இதழ் அவிழ்ந்த தாமரை
15	நள் இரும் பொய்கையும் தீயும் ஓரற்றே!