358

	பருதி சூழ்ந்த இப் பயம் கெழு மா நிலம்
	ஒரு பகல் எழுவர் எய்தியற்றே;
	வையமும் தவமும் தூக்கின், தவத்துக்கு
	ஐயவி அனைத்தும் ஆற்றாது ஆகலின்,
5	கைவிட்டனரே காதலர்; அதனால்
	விட்டோரை விடாஅள், திருவே;
	விடாஅதோர் இவள் விடப்பட்டோரே.