271

	நீர் அறவு அறியா நிலமுதல் கலந்த
	கருங் குரல் நொச்சிக் கண் ஆர் குரூஉத் தழை,
	மெல் இழை மகளிர் ஐது அகல் அல்குல்,
	தொடலை ஆகவும் கண்டனம்; இனியே,
5	வெருவரு குருதியொடு மயங்கி, உருவு கரந்து,
	ஒறுவாய்ப் பட்ட தெரியல் ஊன் செத்து,
	பருந்து கொண்டு உகப்ப யாம் கண்டனம்
	மறம் புகல் மைந்தன் மலைந்தமாறே!

302

	வெடி வேய் கொள்வது போல ஓடி,
	தாவுபு உகளும், மாவே; பூவே,
	விளங்குஇழை மகளிர் கூந்தல் கொண்ட;
	நரந்தப் பல் காழ்க் கோதை சுற்றிய
5	ஐது அமை பாணி வணர் கோட்டுச் சீறியாழ்க்
	கை வார் நரம்பின் பாணர்க்கு ஓக்கிய,
	நிரம்பா இயல்பின் கரம்பைச் சீறூர்;
	நோக்கினர்ச் செகுக்கும் காளை ஊக்கி,
	வேலின் அட்ட களிறு பெயர்த்து எண்ணின்,
10	விண் இவர் விசும்பின் மீனும்,
	தண் பெயல் உறையும், உறை ஆற்றாவே.