67

	அன்னச் சேவல்! அன்னச் சேவல்!
	ஆடு கொள் வென்றி அடு போர் அண்ணல்
	நாடு தலை அளிக்கும் ஒள் முகம் போல,
	கோடு கூடு மதியம் முகிழ் நிலா விளங்கும்
5	மையல் மாலை, யாம் கையறுபு இனைய,
	குமரிஅம் பெருந் துறை அயிரை மாந்தி,
	வடமலைப் பெயர்குவைஆயின், இடையது
	சோழ நல் நாட்டுப் படினே, கோழி
	உயர் நிலை மாடத்து, குறும்பறை அசைஇ,
10	வாயில் விடாது கோயில் புக்கு, எம்
	பெருங் கோக் கிள்ளி கேட்க, 'இரும் பிசிர்
	ஆந்தை அடியுறை' எனினே, மாண்ட நின்
	இன்புறு பேடை அணிய, தன்
	அன்புறு நன் கலம் நல்குவன் நினக்கே.

71

	மடங்கலின் சினைஇ, மடங்கா உள்ளத்து,
	அடங்காத் தானை வேந்தர் உடங்கு இயைந்து,
	என்னொடு பொருதும் என்ப; அவரை
	ஆர் அமர் அலறத் தாக்கி, தேரொடு
5	அவர்ப் புறங்காணேன் ஆயின் சிறந்த
	பேர் அமர் உண்கண் இவளினும் பிரிக;
	அறன் நிலை திரியா அன்பின் அவையத்து,
	திறன் இல் ஒருவனை நாட்டி, முறை திரிந்து
	மெலிகோல் செய்தேன் ஆகுக; மலி புகழ்
10	வையை சூழ்ந்த வளம் கெழு வைப்பின்
	பொய்யா யாணர் மையல் கோமான்
	மாவனும், மன் எயில் ஆந்தையும், உரை சால்
	அந்துவஞ் சாத்தனும், ஆதன் அழிசியும்,
	வெஞ் சின இயக்கனும், உளப்படப் பிறரும்,
15	கண் போல் நண்பின் கேளிரொடு கலந்த
	இன் களி மகிழ் நகை இழுக்கி யான் ஒன்றோ,
	மன்பதை காக்கும் நீள் குடிச் சிறந்த
	தென் புலம் காவலின் ஒரீஇ, பிறர்
	வன் புலம் காவலின் மாறி யான் பிறக்கே!