129

	குறி இறைக் குரம்பைக் குறவர் மாக்கள்
	வாங்கு அமைப் பழுனிய தேறல் மகிழ்ந்து,
	வேங்கை முன்றில் குரவை அயரும்,
	தீம் சுளைப் பலவின், மா மலைக் கிழவன்
5	ஆஅய் அண்டிரன், அடு போர் அண்ணல்
	இரவலர்க்கு ஈத்த யானையின், கரவு இன்று,
	வானம் மீன் பல பூப்பின், ஆனாது
	ஒரு வழிக் கரு வழி இன்றிப்
	பெரு வெள்ளென்னின், பிழையாது மன்னே.

374

	கானல் மேய்ந்து வியன் புலத்து அல்கும்
	புல்வாய் இரலை நெற்றி அன்ன,
	பொலம் இலங்கு சென்னிய பாறு மயிர் அவியத்
	தண் பனி உறைக்கும் புலரா ஞாங்கர்,
5	மன்றப் பலவின் மால் வரை பொருந்தி, என்
	தெண் கண் மாக் கிணை தெளிர்ப்ப ஒற்றி,
	இருங் கலை ஓர்ப்ப இசைஇ, காண்வர,
	கருங் கோல் குறிஞ்சி அடுக்கம் பாட,
	புலிப் பல் தாலிப் புன் தலைச் சிறாஅர்
10	மான் கண் மகளிர், கான் தேர் அகன்று உவா
	சிலைப்பாற் பட்ட முளவுமான் கொழுங் குறை,
	விடர் முகை அடுக்கத்துச் சினை முதிர் சாந்தம்,
	புகர் முக வேழத்து மருப்பொடு, மூன்றும்,
	இருங் கேழ் வயப் புலி வரி அதள் குவைஇ,
15	விருந்து இறை நல்கும் நாடன், எம் கோன்,
	கழல் தொடி ஆஅய் அண்டிரன் போல,
	வண்மையும் உடையையோ? ஞாயிறு!
	கொன் விளங்குதியால் விசும்பினானே!

375

	அலங்கு கதிர் சுமந்த கலங்கற் சூழி,
	நிலைதளர்வு தொலைந்த ஒல்கு நிலைப் பல் காற்
	பொதியில் ஒரு சிறை பள்ளி ஆக,
	முழாஅரைப் போந்தை அர வாய் மா மடல்
5	நாரும் போழும் கிணையொடு சுருக்கி,
	ஏரின் வாழ்நர் குடிமுறை புகாஅ,
	'ஊழ் இரந்து உண்ணும் உயவல் வாழ்வைப்
	புரவு எதிர்ந்து கொள்ளும் சான்றோர் யார்?' எனப்
	பிரசம் தூங்கும் அறாஅ யாணர்,
10	வரை அணி படப்பை, நல் நாட்டுப் பொருந!
	பொய்யா ஈகைக் கழல் தொடி ஆஅய்!
	யாவரும் இன்மையின் கிணைப்ப, தாவது,
	பெரு மழை கடல் பரந்தாஅங்கு, யானும்
	ஒரு நின் உள்ளி வந்தனென்; அதனால்
15	புலவர் புக்கில் ஆகி, நிலவரை
	நிலீஇயர் அத்தை, நீயே! ஒன்றே
	நின் இன்று வறுவிது ஆகிய உலகத்து,
	நிலவன்மாரோ, புரவலர்! துன்னி,
	பெரிய ஓதினும் சிறிய உணராப்
20	பீடு இன்று பெருகிய திருவின்,
	பாடு இல், மன்னரைப் பாடன்மார், எமரே!