80

	இன் கடுங் கள்ளின் ஆமூர் ஆங்கண்,
	மைந்துடை மல்லன் மத வலி முருக்கி,
	ஒரு கால் மார்பு ஒதுங்கின்றே; ஒரு கால்
	வரு தார் தாங்கிப் பின் ஒதுங்கின்றே
5	நல்கினும் நல்கான் ஆயினும், வெல் போர்ப்
	பொரல் அருந் தித்தன் காண்கதில் அம்ம
	பசித்துப் பணை முயலும் யானை போல,
	இரு தலை ஒசிய எற்றி,
	களம் புகு மல்லற் கடந்து அடு நிலையே.

81

	ஆர்ப்பு எழு கடலினும் பெரிது; அவன் களிறே
	கார்ப் பெயல் உருமின் முழங்கல் ஆனாவே;
	யார்கொல் அளியர்தாமே ஆர் நார்ச்
	செறியத் தொடுத்த கண்ணிக்
5	கவி கை மள்ளன் கைப்பட்டோரே?

82

	சாறு தலைக்கொண்டென, பெண் ஈற்று உற்றென,
	பட்ட மாரி ஞான்ற ஞாயிற்று,
	கட்டில் நிணக்கும் இழிசினன் கையது
	போழ் தூண்டு ஊசியின் விரைந்தன்று மாதோ
5	ஊர் கொள வந்த பொருநனொடு,
	ஆர் புனை தெரியல் நெடுந்தகை போரே!

83

	அடி புனை தொடுகழல், மை அணல் காளைக்கு என்
	தொடி கழித்திடுதல் யான் யாய் அஞ்சுவலே;
	அடு தோள் முயங்கல் அவை நாணுவலே;
	என் போல் பெரு விதுப்புறுக என்றும்
5	ஒரு பாற் படாஅதாகி,
	இரு பாற் பட்ட இம் மையல் ஊரே!

84

	என்னை, புற்கை உண்டும் பெருந் தோளன்னே;
	யாமே, புறஞ் சிறை இருந்தும் பொன் அன்னம்மே;
	போர் எதிர்ந்து என்னை போர்க் களம் புகினே,
	கல்லென் பேர் ஊர் விழவுடை ஆங்கண்,
5	ஏமுற்றுக் கழிந்த மள்ளர்க்கு
	உமணர் வெரூஉம் துறையன்னன்னே.

85

	என்னைக்கு ஊர் இஃது அன்மையானும்,
	என்னைக்கு நாடு இஃது அன்மையானும்,
	'ஆடு ஆடு' என்ப, ஒரு சாரோரே;
	'ஆடு அன்று' என்ப, ஒரு சாரோரே;
5	நல்ல, பல்லோர் இரு நன் மொழியே;
	அம் சிலம்பு ஒலிப்ப ஓடி, எம் இல்,
	முழாஅரைப் போந்தை பொருந்தி நின்று,
	யான் கண்டனன், அவன் ஆடு ஆகுதலே.