6

	வடாஅது பனி படு நெடு வரை வடக்கும்,
	தெனாஅது உரு கெழு குமரியின் தெற்கும்,
	குணாஅது கரை பொரு தொடு கடற் குணக்கும்,
	குடாஅது தொன்று முதிர் பௌவத்தின் குடக்கும்,
5	கீழது முப் புணர் அடுக்கிய முறை முதற் கட்டின்
	நீர் நிலை நிவப்பின் கீழும், மேலது
	ஆனிலை உலகத்தானும், ஆனாது,
	உருவும் புகழும் ஆகி, விரி சீர்த்
	தெரி கோல் ஞமன் போல, ஒரு திறம்
10	பற்றல் இலியரோ! நின் திறம் சிறக்க!
	செய் வினைக்கு எதிர்ந்த தெவ்வர் தேஎத்து,
	கடல் படை குளிப்ப மண்டி, அடர் புகர்ச்
	சிறு கண் யானை செவ்விதின் ஏவி,
	பாசவல் படப்பை ஆர் எயில் பல தந்து,
15	அவ் எயில் கொண்ட செய்வுறு நன் கலம்
	பரிசில் மாக்கட்கு வரிசையின் நல்கி,
	பணியியர் அத்தை, நின் குடையே முனிவர்
	முக் கட் செல்வர் நகர் வலம் செயற்கே!
	இறைஞ்சுக, பெரும! நின் சென்னி சிறந்த
20	நான்மறை முனிவர் ஏந்து கை எதிரே!
	வாடுக, இறைவ! நின் கண்ணி ஒன்னார்
	நாடு சுடு கமழ் புகை எறித்தலானே!
	செலியர் அத்தை, நின் வெகுளி வால் இழை
	மங்கையர் துனித்த வாள் முகத்து எதிரே!
25	ஆங்க, வென்றி எல்லாம் வென்று அகத்து அடக்கிய
	தண்டா ஈகைத் தகை மாண் குடுமி!
	தண் கதிர் மதியம் போலவும், தெறு சுடர்
	ஒண் கதிர் ஞாயிறு போலவும்,
	மன்னிய, பெரும! நீ நிலமிசையானே!

9

	'ஆவும், ஆன் இயற் பார்ப்பன மாக்களும்,
	பெண்டிரும், பிணியுடையீரும், பேணித்
	தென் புல வாழ்நர்க்கு அருங் கடன் இறுக்கும்
	பொன் போல் புதல்வர்ப் பெறாஅதீரும்,
5	எம் அம்பு கடி விடுதும், நும் அரண் சேர்மின்' என,
	அறத்து ஆறு நுவலும் பூட்கை, மறத்தின்
	கொல் களிற்று மீமிசைக் கொடி விசும்பு நிழற்றும்
	எம் கோ, வாழிய, குடுமி தம் கோச்
	செந் நீர்ப் பசும் பொன் வயிரியர்க்கு ஈத்த,
10	முந்நீர் விழவின், நெடியோன்
	நல் நீர்ப் பஃறுளி மணலினும் பலவே!

12

	பாணர் தாமரை மலையவும், புலவர்
	பூ நுதல் யானையொடு புனை தேர் பண்ணவும்,
	அறனோ மற்று இது விறல் மாண் குடுமி!
	இன்னா ஆகப் பிறர் மண் கொண்டு,
5	இனிய செய்தி, நின் ஆர்வலர் முகத்தே?

15

	கடுந் தேர் குழித்த ஞெள்ளல் ஆங்கண்,
	வெள் வாய்க் கழுதைப் புல் இனம் பூட்டி,
	பாழ் செய்தனை, அவர் நனந் தலை நல் எயில்;
	புள்ளினம் இமிழும் புகழ்சால் விளை வயல்,
5	வெள் உளைக் கலி மான் கவி குளம்பு உகளத்
	தேர் வழங்கினை, நின் தெவ்வர் தேஎத்து;
	துளங்கு இயலான், பணை எருத்தின்,
	பாவு அடியான், செறல் நோக்கின்,
	ஒளிறு மருப்பின் களிறு அவர
10	காப்பு உடைய கயம் படியினை;
	அன்ன சீற்றத்து அனையை; ஆகலின்,
	விளங்கு பொன் எறிந்த நலம் கிளர் பலகையொடு
	நிழல் படு நெடு வேல் ஏந்தி, ஒன்னார்
	ஒண் படைக் கடுந் தார் முன்பு தலைக் கொண்மார்,
15	நசை தர வந்தோர் நசை பிறக்கு ஒழிய,
	வசை பட வாழ்ந்தோர் பலர்கொல்? புரை இல்
	நல் பனுவல், நால் வேதத்து,
	அருஞ் சீர்த்திப் பெருங் கண்ணுறை
	நெய்ம் மலி ஆவுதி பொங்க, பல் மாண்
20	வீயாச் சிறப்பின் வேள்வி முற்றி,
	யூபம் நட்ட வியன் களம் பலகொல்?
	யா பலகொல்லோ? பெரும! வார் உற்று
	விசி பிணிக்கொண்ட மண் கனை முழவின்
	பாடினி பாடும் வஞ்சிக்கு
25	நாடல் சான்ற மைந்தினோய்! நினக்கே.

64

	நல் யாழ், ஆகுளி, பதலையொடு சுருக்கி,
	செல்லாமோதில் சில் வளை விறலி!
	களிற்றுக் கணம் பொருத கண் அகன் பறந்தலை,
	விசும்பு ஆடு எருவை பசுந் தடி தடுப்ப,
5	பகைப் புலம் மரீஇய தகைப் பெருஞ் சிறப்பின்
	குடுமிக் கோமாற் கண்டு,
	நெடு நீர்ப் புற்கை நீத்தனம் வரற்கே?