முகப்பு

127

	'களங்கனி அன்ன கருங் கோட்டுச் சீறியாழ்ப்
	பாடு இன் பனுவல் பாணர் உய்த்தென,
	களிறு இலவாகிய புல் அரை நெடு வெளில்,
	கான மஞ்ஞை கணனொடு சேப்ப,
5	ஈகை அரிய இழை அணி மகளிரொடு
	சாயின்று' என்ப, ஆஅய் கோயில்;
	சுவைக்கு இனிது ஆகிய குய்யுடை அடிசில்
	பிறர்க்கு ஈவு இன்றித் தம் வயிறு அருத்தி,
	உரைசால் ஓங்கு புகழ் ஒரீஇய
10	முரைசு கெழு செல்வர் நகர் போலாதே.

382

	கடல்படை அடல் கொண்டி,
	மண்டுற்ற மலிர் நோன் தாள்,
	தண் சோழ நாட்டுப் பொருநன்,
	அலங்கு உளை அணி இவுளி
5	நலங்கிள்ளி நசைப் பொருநரேம்;
	பிறர்ப் பாடிப் பெறல் வேண்டேம்;
	அவற் பாடுதும், 'அவன் தாள் வாழிய!' என;
	நெய் குய்ய ஊன் நவின்ற
	பல் சோற்றான், இன் சுவைய
10	நல்குரவின் பசித் துன்பின் நின்
	முன்னநாள் விட்ட மூது அறி சிறாஅரும்,
	யானும், ஏழ் மணி, அம் கேழ், அணி உத்தி,
	கண் கேள்வி, கவை நாவின்,
	நிறன் உற்ற, அராஅப் போலும்
15	வறன் ஒரீஇ வழங்கு வாய்ப்ப,
	விடுமதி அத்தை, கடு மான் தோன்றல்!
	நினதே, முந்நீர் உடுத்த இவ் வியன் உலகு, அறிய;
	எனதே, கிடைக் காழ் அன்ன தெண் கண் மாக் கிணை
	கண் அகத்து யாத்த நுண் அரிச் சிறு கோல்
20	ஏறிதொறும் நுடங்கியாங்கு, நின் பகைஞர்
	கேட்டொறும் நடுங்க, ஏத்துவென்,
	வென்ற தேர், பிறர் வேத்தவையானே.

383

	ஒண்பொறிச் சேவல் எடுப்ப, ஏற்றெழுந்து,
	தண் பனி உறைக்கும் புலரா ஞாங்கர்,
	நுண் கோல் சிறு கிணை சிலம்ப ஒற்றி,
	நெடுங் கடை நின்று, பகடு பல வாழ்த்தி,
5	தன் புகழ் ஏத்தினெனாக, ஊன் புலந்து,
	அருங் கடி வியல் நகர்க் குறுகல் வேண்டி,
	கூம்பு விடு மென் பிணி அவிழ்த்த ஆம்பல்
	தேம் பாய் உள்ள தம் கமழ் மடர் உள,
	பாம்பு உரி அன்ன வடிவின, காம்பின்
10	கழை படு சொலியின் இழை அணி வாரா,
	ஒண் பூங் கலிங்கம் உடீஇ, நுண் பூண்
	வசிந்து வாங்கு நுசுப்பின், அவ் வாங்கு உந்தி,
	கற்புடை மடந்தை தன் புறம் புல்ல,
	எற் பெயர்ந்த நோக்கி.....................................
15	.................................................கல் கொண்டு,
	அழித்துப் பிறந்தனெனாகி, அவ் வழி,
	பிறர், பாடு புகழ் பாடிப் படர்பு அறியேனே;
	குறு முலைக்கு அலமரும் பால் ஆர் வெண் மறி,
	நரை முக ஊகமொடு, உகளும், சென................
20	.......................கன்று பல கெழீஇய
	கான் கெழு நாடன், கடுந் தேர் அவியன், என
	ஒருவனை உடையேன்மன்னே, யானே;
	அறான்; எவன் பரிகோ, வெள்ளியது நிலையே?

384

	மென்பாலான் உடன் அணைஇ,
	வஞ்சிக் கோட்டு உறங்கு நாரை
	அறைக் கரும்பின் பூ அருந்தும்;
	வன்பாலான் கருங் கால் வரகின்
5	......................................................................................
	அம் கண் குறு முயல வெருவ, அயல
	கருங் கோட்டு இருப்பைப் பூ உறைக்குந்து;
	விழவு இன்றாயினும், உழவர் மண்டை
	இருங் கெடிற்று மிசையொடு பூங் கள் வைகுந்து;
10	................................................கிணையேம், பெரும!
	நெல் என்னா, பொன் என்னா,
	கனற்றக் கொண்ட நறவு என்னா,
	.....................மனை என்னா, அவை பலவும்
	யான் தண்டவும், தான் தண்டான்,
15	நிணம் பெருத்த கொழுஞ் சோற்றிடை,
	மண் நாணப் புகழ் வேட்டு,
	நீர் நாண நெய் வழங்கி,
	புரந்தோன்; எந்தை; யாமலந்தொலை.....
	அன்னோனை உடையேம் என்ப;....... வறட்கு
20	யாண்டு நிற்க வெள்ளி, மாண்ட
	உண்ட நன் கலம் பெய்து நுடக்கவும்,
	தின்ற நண் பல் ஊன் தோண்டவும்,
	வந்த வைகல் அல்லது,
	சென்ற எல்லைச் செலவு அறியேனே.

391

	தண் துளி பல பொழிந்து எழிலி இசைக்கும்
	விண்டு அனைய விண் தோய் பிறங்கல்
	முகடுற உயர்ந்த நெல்லின் மகிழ் வரப்
	பகடு தரு பெரு வளம் வாழ்த்தி, பெற்ற
5	திருந்தா மூரி பரந்து படக் கெண்டி,
	அரியல் ஆர்கையர் உண்டு இனிது உவக்கும்
	வேங்கட வரைப்பின் வட புலம் பசித்தென,
	ஈங்கு வந்து இறுத்த என் இரும் பேர் ஒக்கல்
	தீர்கை விடுக்கும் பண்பு இல முதுகுடி
10	நன...............................................வினவலின்,
	'முன்னும் வந்தோன் மருங்கிலன், இன்னும்
	அளியன் ஆகலின், பொருநன் இவன்' என,
	நின் உணர்ந்து அறியுநர் என் உணர்ந்து கூற,
	காண்கு வந்திசின், பெரும!...........................
15	..........பெருங் கழி நுழைமீன் அருந்தும்
	துதைந்த தூவி அம் புதாஅம் சேக்கும்
	ததைந்த புனல் நின் செழு நகர் வரைப்பின்,
	நெஞ்சு அமர் காதல் நின் வெய்யோளொடு,
	இன் துயி........................... ஞ்சால்
20	துளி பதன் அறிந்து பொழிய,
	வேலி ஆயிரம் விளைக, நின் வயலே!

392

	மதி ஏர் வெண் குடை அதியர் கோமான்,
	கொடும் பூண் எழினி, நெடுங் கடை நின்று, யான்
	பசலை நிலவின் பனி படு விடியல்,
	பொரு களிற்று அடி வழி அன்ன, என் கை
5	ஒரு கண் மாக் கிணை ஒற்றுபு கொடாஅ,
	'உரு கெழு மன்னர் ஆர் எயில் கடந்து,
	நிணம் படு குருதிப் பெரும் பாட்டு ஈரத்து
	அணங்குடை மரபின் இருங் களந்தோறும்,
	வெள் வாய்க் கழுதைப் புல் இனம் பூட்டி,
10	வெள்ளை வரகும் கொள்ளும் வித்தும்
	வைகல் உழவ! வாழிய பெரிது!' எனச்
	சென்று யான் நின்றனெனாக, அன்றே,
	ஊர் உண் கேணிப் பகட்டு இலைப் பாசி
	வேர் புரை சிதாஅர் நீக்கி, நேர் கரை
15	நுண் நூல் கலிங்கம் உடீஇ, 'உண்' எனத்
	தேள் கடுப்பு அன்ன நாட்படு தேறல்
	கோள்மீன் அன்ன பொலங் கலத்து அளைஇ,
	ஊண் முறை ஈத்தல் அன்றியும், கோள் முறை
	விருந்து இறை நல்கியோனே அந்தரத்து
20	அரும் பெறல் அமிழ்தம் அன்ன
	கரும்பு இவண் தந்தோன் பெரும் பிறங்கடையே.

393

	பதிமுதல் பழகாப் பழங்கண் வாழ்க்கைக்
	குறு நெடுந் துணையொடு கூமை வீதலின்,
	குடி முறை பாடி, ஒய்யென வருந்தி,
	அடல் நசை மறந்த எம் குழிசி மலர்க்கும்
5	கடன் அறியாளர் பிற நாட்டு இன்மையின்,
	'வள்ளன்மையின் எம் வரைவோர் யார்?' என,
	உள்ளிய உள்ளமொடு உலை நசை துணையா,
	.................... கவகம் எல்லாம் ஒருபால் பட்டென,
	மலர் தார் அண்ணல் நின் நல் இசை உள்ளி,
10	ஈர்ங்கை மறந்த என் இரும் பேர் ஒக்கல்
	கூர்ந்த எவ்வம் விட, கொழு நிணம் கிழிப்ப,
	கோடைப் பருத்தி வீடு நிறை பெய்த
	மூடைப் பண்டம் மிடை நிறைந்தன்ன,
	வெண் நிண மூரி அருள, நாள் உற
15	ஈன்ற அரவின் நா உருக் கடுக்கும் என்
	தொன்று படு சிதாஅர் துவர நீக்கி,
	போது விரி பகன்றைப் புது மலர் அன்ன,
	அகன்று மடி கலிங்கம் உடீஇ, செல்வமும்,
	கேடு இன்று நல்குமதி, பெரும! மாசு இல்
20	மதி புரை மாக் கிணை தெளிர்ப்ப ஒற்றி,
	ஆடுமகள் அல்குல் ஒப்ப வாடி,
	'கோடை ஆயினும், கோடி...............................
	காவிரி புரக்கும் நல் நாட்டுப் பொருந!
	வாய் வாள் வளவன்! வாழ்க! எனப்
25	பீடு கெழு நோன் தாள் பாடுகம் பலவே.

394

	சிலை உலாய் நிமிர்ந்த சாந்து படு மார்பின்,
	ஒலி கதிர்க் கழனி வெண்குடைக் கிழவோன்,
	வலி துஞ்சு தடக் கை வாய் வாள் குட்டுவன்,
	வள்ளியன் ஆதல் வையகம் புகழினும்,
5	உள்ளல் ஓம்புமின், உயர் மொழிப் புலவீர்!
	யானும் இருள் நிலாக் கழிந்த பகல் செய் வைகறை,
	ஒரு கண் மாக் கிணை தெளிர்ப்ப ஒற்றி,
	பாடு இமிழ் முரசின் இயல் தேர்த் தந்தை
	வாடா வஞ்சி பாடினேனாக,
10	அகம் மலி உவகையொடு அணுகல் வேண்டி,
	கொன்று சினம் தணியாப் புலவு நாறு மருப்பின்
	வெஞ் சின வேழம் நல்கினன்; அஞ்சி
	யான் அது பெயர்த்தனெனாக, தான் அது
	சிறிது என உணர்ந்தமை நாணி, பிறிதும் ஓர்
15	பெருங் களிறு நல்கியோனே; அதற்கொண்டு,
	இரும் பேர் ஒக்கல் பெரும் புலம்புறினும்,
	'துன் அரும் பரிசில் தரும்' என,
	என்றும் செல்லேன், அவன் குன்று கெழு நாட்டே.
	திணையும் துறையும் அவை.

395

	மென் புலத்து வயல் உழவர்
	வன் புலத்துப் பகடு விட்டு,
	குறு முயலின் குழைச் சூட்டொடு
	நெடு வாளைப் பல் உவியல்,
5	பழஞ் சோற்றுப் புகவு அருந்தி,
	புதல் தளவின் பூச் சூடி,
	................................................................
	...........................அரியலாருந்து;
	மனைக் கோழிப் பைம் பயிரின்னே,
10	கானக் கோழிக் கவர் குரலொடு
	நீர்க் கோழிக் கூய்ப் பெயர்க்குந்து;
	வேய் அன்ன மென் தோளால்,
	மயில் அன்ன மென் சாயலார்,
	கிளி கடியின்னே,
15	அகல் அள்ளல் புள் இரீஇயுந்து;
	ஆங்கு அப் பல நல்ல புலன் அணியும்
	சீர் சான்ற விழுச் சிறப்பின்,
	சிறு கண் யானைப் பெறல் அருந் தித்தன்
	செல்லா நல் இசை உறந்தைக் குணாது,
20	நெடுங் கை வேண்மான் அருங் கடிப் பிடவூர்
	அறப் பெயர்ச் சாத்தன் கிளையேம், பெரும!
	முன் நாள் நண்பகல் சுரன் உழந்து வருந்தி,
	கதிர் நனி செ ...................................... மாலை,
	தன் கடைத் தோன்றி, என் உறவு இசைத்தலின்,
25	தீம் குரல்......... கின் அரிக் குரல் தடாரியொடு,
	ஆங்கு நின்ற எற்கண்டு,
	சிறிதும் நில்லான், பெரிதும் கூறான்,
	அருங் கலம் வரவே அருளினன் வேண்டி,
	...........யென உரைத்தன்றி நல்கி, தன் மனைப்
30	பொன் போல் மடந்தையைக் காட்டி, 'இவனை
	என் போல் போற்று' என்றோனே; அதற்கொண்டு,
	அவன் மறவலேனே; பிறர் உள்ளலேனே;
	அகன் ஞாலம் பெரிது வெம்பினும்,
	மிக வானுள் எரி தோன்றினும்,
35	குள மீனொடும் தாள் புகையினும்,
	பெருஞ் செய் நெல்லின் கொக்கு உகிர் நிமிரல்
	பசுங் கண் கருனைச் சூட்டொடு மாந்தி,
	'விளைவு ஒன்றோ வெள்ளம் கொள்க!' என,
	உள்ளதும் இல்லதும் அறியாது,
40	ஆங்கு அமைந்தன்றால்; வாழ்க, அவன் தாளே!

396

	கீழ் நீரான் மீன் வழங்குந்து;
	மீ நீரான், கண் அன்ன, மலர் பூக்குந்து;
	கழி சுற்றிய விளை கழனி,
	அரிப் பறையான் புள் ஓப்புந்து;
5	நெடுநீர் கூஉம் மணல் தண் கான்
	மென் பறையான் புள் இரியுந்து;
	நனைக் கள்ளின் மனைக் கோசர்
	தீம் தேறல் நறவு மகிழ்ந்து,
	தீம் குரவைக் கொளைத் தாங்குந்து;
10	உள் இலோர்க்கு வலி ஆகுவன்,
	கேள் இலோர்க்குக் கேள் ஆகுவன்,
	கழுமிய வென் வேல் வேளே,
	வள நீர் வாட்டாற்று எழினியாதன்;
	கிணையேம், பெரும!
15	கொழுந் தடிய சூடு என்கோ?
	வள நனையின் மட்டு என்கோ?
	குறு முயலின் நிணம் பெய்தந்த
	நறு நெய்ய சோறு என்கோ?
	திறந்து மறந்த கூட்டுமுதல்
20	முகந்து கொள்ளும் உணவு என்கோ?
	அன்னவை பல பல
	...................................................ருநதய
	இரும் பேர் ஒக்கல் அருந்து எஞ்சிய
	அளித்து உவப்ப, ஈத்தோன் எந்தை;
25	எம்மோர் ஆக்கக் கங்குண்டே;
	மாரி வானத்து மீன் நாப்பண்,
	விரி கதிர வெண் திங்களின்,
	விளங்கித் தோன்றுக, அவன் கலங்கா நல் இசை!
	யாமும் பிறரும் வாழ்த்த, நாளும்
30	நிரைசால் நன் கலன் நல்கி,
	உரை செலச் சிறக்க, அவன் பாடல்சால் வளனே!

398

	மதி நிலாக் கரப்ப, வெள்ளி ஏர்தர,
	வகை மாண் நல் இல்........................
	பொறி மயிர் வாரணம் பொழுது அறிந்து இயம்ப,
	பொய்கைப் பூ முகை மலர, பாணர்
5	கை வல் சீறியாழ் கடன் அறிந்து இயக்க,
	இரவுப் புறம் பெற்ற ஏம வைகறை,
	பரிசிலர் விசையெ
	வரிசையின் இறுத்த வாய்மொழி வஞ்சன்,
	நகைவர் குறுகின் அல்லது, பகைவர்க்குப்
10	புலியினம் மடிந்த கல் அளை போல,
	துன்னல் போகிய பெரும் பெயர் மூதூர்,
	மதியத்து அன்ன என் அரிக் குரல் தடாரி,
	இரவுரை நெடுவார் அரிப்ப வட்டித்து,
	உள்ளி வருநர் கொள்கலம் நிறைப்போய்!
15	'தள்ளா நிலையை ஆகியர் எமக்கு' என
	என் வரவு அறீஇ,
	சிறிதிற்குப் பெரிது உவந்து,
	விரும்பிய முகத்தன் ஆகி, என் அரைத்
	துரும்பு படு சிதாஅர் நீக்கி, தன் அரைப்
20	புகை விரிந்தன்ன பொங்கு துகில் உடீஇ,
	அழல் கான்றன்ன அரும் பெறல் மண்டை,
	நிழல் காண் தேறல் நிறைய வாக்கி,
	யான் உண அருளல் அன்றியும், தான் உண்
	மண்டைய கண்ட மான் வறைக் கருனை,
25	கொக்கு உகிர் நிமிரல் ஒக்கல் ஆர,
	வரை உறழ் மார்பின், வையகம் விளக்கும்,
	விரவு மணி ஒளிர்வரும், அரவு உறழ் ஆரமொடு,
	புரையோன் மேனிப் பூத்தசல.......................
	முரைசெல அருளியோனே
30	........................யருவிப் பாயல் கோவே.