முகப்பு

260

	வளரத் தொடினும், வௌவுபு திரிந்து,
	விளரி உறுதரும் தீம் தொடை நினையா,
	தளரும் நெஞ்சம் தலைஇ, மனையோள்
	உளரும் கூந்தல் நோக்கி, களர
5	கள்ளி நீழல் கடவுள் வாழ்த்தி,
	பசி படு மருங்குலை, கசிபு, கைதொழாஅ,
	'காணலென்கொல்?' என வினவினை வரூஉம்
	பாண! கேண்மதி, யாணரது நிலையே:
	புரவுத் தொடுத்து உண்குவைஆயினும், இரவு எழுந்து
10	எவ்வம் கொள்குவைஆயினும், இரண்டும்,
	கையுள் போலும்; கடிது அண்மையவே
	முன் ஊர்ப் பூசலின் தோன்றி, தன் ஊர்
	நெடு நிரை தழீஇய மீளியாளர்
	விடு கணை நீத்தம் துடி புணை ஆக,
15	வென்றி தந்து, கொன்று கோள் விடுத்து,
	வையகம் புலம்ப வளைஇய பாம்பின்
	வை எயிற்று உய்ந்த மதியின், மறவர்
	கையகத்து உய்ந்த கன்றுடைப் பல் ஆன்
	நிரையொடு வந்த உரையன் ஆகி,
20	உரி களை அரவம் மான, தானே
	அரிது செல் உலகில் சென்றனன்; உடம்பே,
	கானச் சிற்றியாற்று அருங் கரைக் கால் உற்று,
	கம்பமொடு துளங்கிய இலக்கம் போல,
	அம்பொடு துளங்கி ஆண்டு ஒழிந்தன்றே;
25	உயர் இசை வெறுப்பத் தோன்றிய பெயரே,
	மடம்சால் மஞ்ஞை அணி மயிர் சூட்டி,
	இடம் பிறர் கொள்ளாச் சிறு வழி,
	படம் செய் பந்தர்க் கல் மிசையதுவே.

284

	'வருகதில் வல்லே; வருகதில் வல்' என,
	வேந்து விடு விழுத் தூது ஆங்கு ஆங்கு இசைப்ப,
	நூலரி மாலை சூடி, காலின்,
	தமியன் வந்த மூதிலாளன்
5	அருஞ் சமம் தாங்கி, முன் நின்று எறிந்த
	ஒரு கை இரும் பிணத்து எயிறு மிறையாகத்
	திரிந்த வாய் வாள் திருத்தா,
	தனக்கு இரிந்தானைப் பெயர் புறம் நகுமே.

311

	களர்ப் படு கூவல் தோண்டி, நாளும்,
	புலைத்தி கழீஇய தூ வெள் அறுவை.
	தாது எரு மறுகின் மாசுண இருந்து,
	பலர் குறை செய்த மலர் தார் அண்ணற்கு
5	ஒருவரும் இல்லை மாதோ, செருவத்து;
	சிறப்புடைச் செங் கண் புகைய, ஓர்
	தோல் கொண்டு மறைக்கும் சால்பு உடையோனே.