370

	...............................................................................................................ளி,
	நாரும் போழும் செய்து உண்டு, ஒராங்குப்
	பசி தினத் திரங்கிய இரு பேர் ஒக்கற்கு
	ஆர் பதம் கண்ணென மாதிரம் துழைஇ,
5	வேர் உழந்து உலறி, மருங்கு செத்து ஒழிய வந்து,
	அத்தக் குடிஞைத் துடி மருள் தீம் குரல்,
	உழுஞ்சில் அம் கவட்டிடை இருந்த பருந்தின்
	பெடை பயிர் குரலோடு, இசைக்கும் ஆங்கண்,
	கழை காய்ந்து உலறிய வறம் கூர் நீள் இடை,
10	வரி மரல் திரங்கிய கானம் பிற்பட,
	பழுமரம் உள்ளிய பறவை போல,
	ஒண் படை மாரி வீழ் கனி பெய்தென,
	துவைத்து எழு குருதி நிலமிசைப் பரப்ப,
	விளைந்த செழுங் குரல் அரிந்து, கால் குவித்து,
15	படு பிணப் பல் போர்பு அழிய வாங்கி,
	எருது களிறு ஆக, வாள் மடல் ஓச்சி,
	அதரி திரித்த ஆள் உகு கடாவின்,
	அகன் கண் தடாரி தெளிர்ப்ப ஒற்றி,
	'வெந் திறல் வியன் களம் பொலிக!' என்று ஏத்தி,
20	இருப்பு முகம் செறித்த ஏந்து மருப்பின்
	வரை மருள் முகவைக்கு வந்தனென்; பெரும!
	வடி நவில் எஃகம் பாய்ந்தென, கிடந்த
	தொடியுடைத் தடக் கை ஓச்சி, வெருவார்
	இனத் தடி விராய வரிக் குடர் அடைச்சி,
25	அழு குரல் பேய்மகள் அயர, கழுகொடு
	செஞ் செவி எருவை திரிதரும்,
	அஞ்சுவரு கிடக்கைய களம் கிழவோயே!