266

	பயம் கெழு மா மழை பெய்யாது மாறி,
	கயம் களி முளியும் கோடைஆயினும்,
	புழல்கால் ஆம்பல் அகல் அடை நீழல்,
	கதிர்க் கோட்டு நந்தின் சுரி முக ஏற்றை
5	நாகு இள வளையொடு பகல் மணம் புகூஉம்
	நீர் திகழ் கழனி நாடு கெழு பெரு விறல்!
	வான் தோய் நீள் குடை, வய மான் சென்னி!
	சான்றோர் இருந்த அவையத்து உற்றோன்,
	'ஆசு ஆகு' என்னும் பூசல் போல,
10	வல்லே களைமதிஅத்தை உள்ளிய
	விருந்து கண்டு ஒளிக்கும் திருந்தா வாழ்க்கை,
	பொறிப் புணர் உடம்பில் தோன்றி என்
	அறிவு கெட நின்ற நல்கூர்மையே!