16

	வினை மாட்சிய விரை புரவியொடு,
	மழை உருவின தோல் பரப்பி,
	முனை முருங்கத் தலைச் சென்று, அவர்
	விளை வயல் கவர்பூட்டி,
5	மனை மரம் விறகு ஆகக்
	கடி துறை நீர்க் களிறு படீஇ,
	எல்லுப் பட இட்ட சுடு தீ விளக்கம்
	செல் சுடர் ஞாயிற்றுச் செக்கரின் தோன்ற,
	புலம் கெட இறுக்கும் வரம்பு இல் தானை,
10	துணை வேண்டாச் செரு வென்றி,
	புலவு வாள், புலர் சாந்தின்,
	முருகற் சீற்றத்து, உரு கெழு குருசில்!
	மயங்கு வள்ளை, மலர் ஆம்பல்,
	பனிப் பகன்றை, கனிப் பாகல்,
15	கரும்பு அல்லது காடு அறியாப்
	பெருந் தண் பணை பாழ் ஆக,
	ஏம நல் நாடு ஒள் எரி ஊட்டினை,
	நாம நல் அமர் செய்ய,
	ஓராங்கு மலைந்தன, பெரும! நின் களிறே.

61

	கொண்டைக் கூழைத் தண் தழைக் கடைசியர்
	சிறு மாண் நெய்தல் ஆம்பலொடு கட்கும்,
	மலங்கு மிளிர், செறுவின் தளம்பு தடிந்து இட்ட
	பழன வாளைப் பரூஉக் கண் துணியல்
5	புது நெல் வெண் சோற்றுக் கண்ணுறை ஆக,
	விலாப் புடை மருங்கு விசிப்ப மாந்தி,
	நீடு கதிர்க் கழனிச் சூடு தடுமாறும்
	வன் கை வினைஞர் புன் தலைச் சிறாஅர்
	தெங்கு படு வியன் பழம் முனையின், தந்தையர்
10	குறைக்கண் நெடும் போர் ஏறி, விசைத்து எழுந்து
	செழுங் கோள் பெண்ணைப் பழம் தொட முயலும்,
	வைகல் யாணர், நல் நாட்டுப் பொருநன்,
	எஃகு விளங்கு தடக் கை இயல் தேர்ச் சென்னி,
	சிலைத் தார் அகலம் மலைக்குநர் உளர்எனின்,
15	தாம் அறிகுவர் தமக்கு உறுதி; யாம் அவன்
	எழு உறழ் திணி தோள் வழு இன்று மலைந்தோர்
	வாழக் கண்டன்றும் இலமே; தாழாது,
	திருந்து அடி பொருந்த வல்லோர்
	வருந்தக் காண்டல், அதனினும் இலமே.

176

	ஓரை ஆயத்து ஒண் தொடி மகளிர்
	கேழல் உழுத இருஞ் சேறு கிளைப்பின்,
	யாமை ஈன்ற புலவு நாறு முட்டையைத்
	தேன் நாறு ஆம்பல் கிழங்கொடு பெறூஉம்,
5	இழுமென ஒலிக்கும் புனல் அம் புதவின்,
	பெரு மாவிலங்கைத் தலைவன், சீறியாழ்
	இல்லோர் சொல் மலை நல்லியக்கோடனை
	உடையை வாழி, எற் புணர்ந்த பாலே!
	பாரி பறம்பின் பனிச் சுனைத் தெண் நீர்
10	ஓர் ஊர் உண்மையின் இகழ்ந்தோர் போல,
	காணாது கழிந்த வைகல், காணா
	வழி நாட்கு இரங்கும், என் நெஞ்சம் அவன்
	கழி மென் சாயல் காண்தொறும் நினைந்தே.

266

	பயம் கெழு மா மழை பெய்யாது மாறி,
	கயம் களி முளியும் கோடைஆயினும்,
	புழல்கால் ஆம்பல் அகல் அடை நீழல்,
	கதிர்க் கோட்டு நந்தின் சுரி முக ஏற்றை
5	நாகு இள வளையொடு பகல் மணம் புகூஉம்
	நீர் திகழ் கழனி நாடு கெழு பெரு விறல்!
	வான் தோய் நீள் குடை, வய மான் சென்னி!
	சான்றோர் இருந்த அவையத்து உற்றோன்,
	'ஆசு ஆகு' என்னும் பூசல் போல,
10	வல்லே களைமதிஅத்தை உள்ளிய
	விருந்து கண்டு ஒளிக்கும் திருந்தா வாழ்க்கை,
	பொறிப் புணர் உடம்பில் தோன்றி என்
	அறிவு கெட நின்ற நல்கூர்மையே!

280

	என்னை மார்பில் புண்ணும் வெய்ய;
	நடு நாள் வந்து தும்பியும் துவைக்கும்;
	நெடு நகர் வரைப்பின் விளக்கும் நில்லா;
	துஞ்சாக் கண்ணே துயிலும் வேட்கும்;
5	அஞ்சுவரு குராஅல் குரலும் தூற்றும்;
	நெல் நீர் எறிந்து விரிச்சி ஓர்க்கும்
	செம் முது பெண்டின் சொல்லும் நிரம்பா;
	துடிய! பாண! பாடு வல் விறலி!
	என் ஆகுவிர்கொல்? அளியிர்; நுமக்கும்
10	இவண் உறை வாழ்க்கையோ, அரிதே! யானும்
	மண்ணுறு மழித் தலைத் தெண் நீர் வார,
	தொன்று தாம் உடுத்த அம் பகைத் தெரியல்
	சிறு வெள் ஆம்பல் அல்லி உண்ணும்
	கழி கல மகளிர் போல,
15	வழி நினைந்திருத்தல், அதனினும் அரிதே!

352

	தேஎம் கொண்ட வெண் மண்டையான்,
	வீ...................................................................கறக்குந்து;
	அவல் வகுத்த பசுங் குடையான்,
	புதல் முல்லைப் பூப் பறிக்குந்து;
5	ஆம்பல் வள்ளித் தொடிக் கை மகளிர்
	குன்று ஏறிப் புனல் பாயின்,
	புற வாயால் புனல் வள
	............................................................ நொடை நறவின்
	மா வண் தித்தன் வெண்ணெல் வேலி
10	உறந்தை அன்ன உரைசால் நன் கலம்
	கொடுப்பவும் கொளாஅனெ
	.......................ர் தந்த நாகு இள வேங்கையின்,
	கதிர்த்து ஒளி திகழும் நுண் பல் சுணங்கின்
	மாக் கண் மலர்ந்த முலையள்; தன்னையும்
15	சிறு கோல் உளையும் புரவி ª.................
	...................................................................... யமரே.