27

	சேற்று வளர் தாமரை பயந்த, ஒண் கேழ்,
	நூற்று இதழ் அலரின் நிரை கண்டன்ன,
	வேற்றுமை இல்லா விழுத் திணைப் பிறந்து,
	வீற்றிருந்தோரை எண்ணும்காலை,
5	உரையும் பாட்டும் உடையோர் சிலரே;
	மரை இலை போல மாய்ந்திசினோர் பலரே;
	'புலவர் பாடும் புகழுடையோர் விசும்பின்
	வலவன் ஏவா வான ஊர்தி
	எய்துப என்ப, தம் செய் வினை முடித்து' எனக்
10	கேட்பல்; எந்தை! சேட்சென்னி! நலங்கிள்ளி!
	தேய்தல் உண்மையும், பெருகல் உண்மையும்,
	மாய்தல் உண்மையும், பிறத்தல் உண்மையும்,
	அறியாதோரையும் அறியக் காட்டி,
	திங்கள் புத்தேள் திரிதரும் உலகத்து,
15	வல்லார் ஆயினும், வல்லுநர்ஆயினும்,
	வருந்தி வந்தோர் மருங்கு நோக்கி,
	அருள, வல்லை ஆகுமதி; அருள் இலர்
	கொடாஅமை வல்லர் ஆகுக;
	கெடாஅத துப்பின் நின் பகை எதிர்ந்தோரே.

278

	'நரம்பு எழுந்து உலறிய நிரம்பா மென் தோள்,
	முளரி மருங்கின், முதியோள் சிறுவன்
	படை அழிந்து, மாறினன்' என்று பலர் கூற,
	'மண்டு அமர்க்கு உடைந்தனன் ஆயின், உண்ட என்
5	முலை அறுத்திடுவென், யான்' எனச் சினைஇ,
	கொண்ட வாளொடு படு பிணம் பெயரா,
	செங்களம் துழவுவோள், சிதைந்து வேறு ஆகிய
	படு மகன் கிடக்கை காணூஉ,
	ஈன்ற ஞான்றினும் பெரிது உவந்தனளே!