117

	மைம்மீன் புகையினும், தூமம் தோன்றினும்,
	தென் திசை மருங்கின் வெள்ளி ஓடினும்,
	வயலகம் நிறைய, புதல் பூ மலர,
	மனைத்தலை மகவை ஈன்ற அமர்க் கண்
5	ஆமா நெடு நிரை நன் புல் ஆர,
	கோஒல் செம்மையின் சான்றோர் பல்கி,
	பெயல் பிழைப்பு அறியாப் புன்புலத்ததுவே
	பிள்ளை வெருகின் முள் எயிறு புரையப்
	பாசிலை முல்லை முகைக்கும்
10	ஆய் தொடி அரிவையர் தந்தை நாடே.

144

	அருளாய் ஆகலோ கொடிதே; இருள் வர,
	சீறியாழ் செவ்வழி பண்ணி, யாழ நின்
	கார் எதிர் கானம் பாடினேமாக,
	நீல் நறு நெய்தலின் பொலிந்த உண்கண்
5	கலுழ்ந்து, வார் அரிப் பனி பூண் அகம் நனைப்ப,
	இனைதல் ஆனாளாக, 'இளையோய்!
	கிளையைமன், எம் கேள் வெய்யோற்கு?' என,
	யாம் தன் தொழுதனம் வினவ, காந்தள்
	முகை புரை விரலின் கண்ணீர் துடையா,
10	'யாம் அவன் கிளைஞரேம் அல்லேம்; கேள், இனி:
	எம் போல் ஒருத்தி நலன் நயந்து, என்றும்,
	வரூஉம்' என்ப 'வயங்கு புகழ்ப் பேகன்
	ஒல்லென ஒலிக்கும் தேரொடு,
	முல்லை வேலி, நல் ஊரானே.'

200

	பனி வரை நிவந்த பாசிலைப் பலவின்
	கனி கவர்ந்து உண்ட கரு விரல் கடுவன்
	செம் முக மந்தியொடு சிறந்து, சேண் விளங்கி,
	மழை மிசை அறியா மால் வரை அடுக்கத்து,
5	கழை மிசைத் துஞ்சும் கல்லக வெற்ப!
	நிணம் தின்று செருக்கிய நெருப்புத் தலை நெடு வேல்,
	களம் கொண்டு கனலும் கடுங்கண் யானை,
	விளங்கு மணிக் கொடும் பூண், விச்சிக்கோவே!
	இவரே, பூத் தலை அறாஅப் புனை கொடி முல்லை
10	நாத் தழும்பு இருப்பப் பாடாதுஆயினும்,
	'கறங்கு மணி நெடுந் தேர் கொள்க!' எனக் கொடுத்த
	பரந்து ஓங்கு சிறப்பின் பாரி மகளிர்;
	யானே, பரிசிலன், மன்னும் அந்தணன்; நீயே,
	வரிசையில் வணக்கும் வாள் மேம்படுநன்;
15	நினக்கு யான் கொடுப்பக் கொண்மதி சினப் போர்
	அடங்கா மன்னரை அடக்கும்
	மடங்கா விளையுள் நாடு கிழவோயே!

201

	'இவர் யார்?' என்குவைஆயின், இவரே,
	ஊருடன் இரவலர்க்கு அருளி, தேருடன்
	முல்லைக்கு ஈத்த செல்லா நல் இசை,
	படு மணி யானை, பறம்பின் கோமான்
5	நெடு மாப் பாரி மகளிர்; யானே
	தந்தை தோழன்; இவர் என் மகளிர்;
	அந்தணன், புலவன், கொண்டு வந்தனனே.
	நீயே, வடபால் முனிவன் தடவினுள் தோன்றி,
	செம்பு புனைந்து இயற்றிய சேண் நெடும் புரிசை,
10	உவரா ஈகை, துவரை ஆண்டு,
	நாற்பத்தொன்பது வழிமுறை வந்த
	வேளிருள் வேளே! விறல் போர் அண்ணல்!
	தார் அணி யானைச் சேட்டு இருங் கோவே!
	ஆண் கடன் உடைமையின், பாண் கடன் ஆற்றிய
15	ஒலியற் கண்ணிப் புலிகடி மாஅல்!
	யான் தர, இவரைக் கொண்மதி! வான் கவித்து
	இருங் கடல் உடுத்த இவ் வையகத்து, அருந் திறல்
	பொன் படு மால் வரைக் கிழவ! வென் வேல்
	உடலுநர் உட்கும் தானை,
20	கெடல் அருங்குரைய நாடு கிழவோயே!

242

	இளையோர் சூடார்; வளையோர் கொய்யார்;
	நல் யாழ் மருப்பின் மெல்ல வாங்கி,
	பாணன் சூடான்; பாடினி அணியாள்;
	ஆண்மை தோன்ற ஆடவர்க் கடந்த
5	வல் வேல் சாத்தன் மாய்ந்த பின்றை
	முல்லையும் பூத்தியோ, ஒல்லையூர் நாட்டே?

352

	தேஎம் கொண்ட வெண் மண்டையான்,
	வீ...................................................................கறக்குந்து;
	அவல் வகுத்த பசுங் குடையான்,
	புதல் முல்லைப் பூப் பறிக்குந்து;
5	ஆம்பல் வள்ளித் தொடிக் கை மகளிர்
	குன்று ஏறிப் புனல் பாயின்,
	புற வாயால் புனல் வள
	............................................................ நொடை நறவின்
	மா வண் தித்தன் வெண்ணெல் வேலி
10	உறந்தை அன்ன உரைசால் நன் கலம்
	கொடுப்பவும் கொளாஅனெ
	.......................ர் தந்த நாகு இள வேங்கையின்,
	கதிர்த்து ஒளி திகழும் நுண் பல் சுணங்கின்
	மாக் கண் மலர்ந்த முலையள்; தன்னையும்
15	சிறு கோல் உளையும் புரவி ª..................
	...................................................................... யமரே.