கலிங்கம் ஆல் அமர் செல்வற்கு அமர்ந்தனன் கொடுத்த, சாவம் தாங்கிய சாந்து புலர் திணி தோள், ஆர்வ நன் மொழி, ஆயும்; மால் வரைக் கமழ் பூஞ் சாரல் கவினிய நெல்லி அமிழ்து விளை தீம் கனி ஒளவைக்கு ஈந்த, உரவுச் சினம் கனலும் ஒளி திகழ் நெடுவேல், அரவக் கடல் தானை, அதிகனும்; கரவாது, நட்டோர் உவப்ப, நடைப் பரிகாரம் முட்டாது கொடுத்த, முனை விளங்கு தடக் கைத் துளி மழை பொழியும் வளி துஞ்சு நெடுங் கோட்டு நளி மலை நாடன், நள்ளியும்; நளி சினை நறும் போது கஞலிய நாகு முதிர் நாகத்துக் குறும் பொறை, நன் நாடு கோடியர்க்கு ஈந்த, காரிக் குதிரைக் காரியொடு மலைந்த ஓரிக் குதிரை, ஓரியும்; என ஆங்கு, எழு சமம் கடந்த எழு உறழ் திணி தோள் எழுவர் பூண்ட ஈகைச் செந் நுகம், விரி கடல் வேலி வியலகம் விளங்க, ஒரு தான் தாங்கிய உரனுடை நோன் தாள் நறு வீ நாகமும் அகிலும் ஆரமும் துறை ஆடு மகளிர்க்குத்