இஃது , இரண்டாம் வேற்றுமைத்திரிபு கூறுதல் நுதலிற்று.

(இ-ள்) மெல்லெழுத்து மிகுவழி வலிப்பொடு தோன்றலும் - மெல்லெழுத்து மிகுமிடத்து வல்லெழுத்தாதலொடு தோன்றுதலும் , வல்லெழுத்து மிகுவழி மெலிப்பொடு தோன்றலும் - வல்லெழுத்து மிகுமிடத்து மெல்லெழுத்தாதலொடு தோன்றுதலும் , இயற்கை மருங்கின் மிகற்கை தோன்றலும் - இயற்கையிடத்து மிகுதி தோன்றுதலும் , உயிர் மிக வருவழி உயிர் கெட வருதலும் - உயிர்மிக வருமிடத்து அவ்வுயிர்கெட வருதலும் , சாரியை உள்வழி சாரியை கெடுதலும் - சாரியையுள்ள இடத்துச் சாரியை கெடுதலும் , சாரியை உள்வழி தன் உருபு நிலையலும் - சாரியை உள்ளவிடத்துச் சாரியையொடு தன்னுருபு நிற்றலும் , சாரியை இயற்கை உறழத்தோன்றலும் - சாரியை பெறுகவென்ற வழிச் சாரியை பெறாது . இயல்பாகிய மொழிகள் வருமொழியினும் நிலைமொழியினும் மிக்கும் திரிந்தும் வருமொழி வல்லெழுத்துக்கள் உறழ்ச்சியாகத் தோன்றுதலும் , உயர்திணை மருங்கின் ஒழியாது வருதலும் - உயர்திணைப் பெயரிடத்துத் தன்னுருபு தொகாதே விரிந்து வருதலும் , அஃறிணை விரவுப்பெயர்க்கு அ இயல நிலையலும் - உயர்திணையோடு அஃறிணை விரவுப்பெயர்க்கும் அவ் வுருபு அவ்வியல்பிலே நிற்றலும் , மெய்பிறிது ஆகு இடத்து இயற்கை ஆதலும் - மெய்பிறிதாய் முடியுமிடத்து இயல்பாய் முடிதலும் , அன்ன பிறவும் - அத் தன்மையன பிற முடிபுகளும் , தன் இயல் மருங்கின் மெய்பெற கிளந்து பொருள் வரைந்து இசைக்கும் - தனது இயல்பாகிய கூற்றால் அகத்தோத்தினுட் பொருள் பெற எடுத்தோதப்பட்ட வேற்றுமைப் பொருட்புணர்ச்சியது பொது முடிவினைத் தான் வரைந்து வேறு முடிபிற்றாய் நின்று ஒலிக்கும் ஐகார வேற்றுமைத்திரிபு என மொழிப - ஐகார வேற்றுமையினது வேறுபாட்டுப் புணர்ச்சி என்று சொல்லுவர் புலவர்.

எ - டு: விளக்குறைத்தான் என்பது மெல்லெழுத்து மிகுவழி வல்லெழுத்து மிக்கது . மரங்குறைத்தான் என்பது வல்லெழுத்து மிகுவழி மெல்லெழுத்து மிக்கது . தாய்க்கொலை என்பது இயல்பாமிடத்து மிக்கது . பலாக்குறைத்தான் என்பது உயிர்மிக வருவழி உயிர்கெட்டது . வண்டுகொணர்ந்தான் என்பது சாரியை உள்வழிச் சாரியை கெட்டது . வண்டினைக் கொணர்ந்தான் என்பது சாரியை உள்வழித் தன்னுருபு நிலையிற்று . புளிகுறைத்தான் , புளிக்குறைத்தான் , ஆல்குறைத்தான் , ஆற்குறைத்தான் என இவை சாரியை யியற்கை உறழத்தோன்றின. நம்பியைக்கொணர்ந்தான் என்பது உயர்திணைமருங்கின் ஒழியாது வந்தது . கொற்றனைக் கொணர்ந்தான் என்பது விரவுப்பெயர்க்கு அவ்வியல் நிலையது . மண்கொணர்ந்தான் என்பது மெய்பிறிதாகிடத்து இயற்கையாய் வந்தது .

அன்ன பிறவும் என்றதனாற் கொள்வன கழிகுறைத்தான் திணைபிளந்தான் என்பன . பிறவும் அன்ன.

ஒழியாது என்றதனான் ஒரோவழி ஒழிந்தும் வரும் . அவர்க்கண்டு எனவும் , "ஒன்னார்த்தெறலும்" எனவும் இவை உயர்திணையுள் ஒழிந்துவந்தன , மகற்பெற்றான் , மகட்பெற்றான் என இவை விரவுப் பெயருள் ஒழிந்து வந்தன . இவ்விலேசுதன்னானே இவற்றின் முடிபு வேற்றுமையும் கொள்க.

'மெய்பெற' என்றதனான் , உறழ்ச்சியாய் முடிவனவும் கொள்க . மைகொணர்ந்தான் , மைக்கொணர்ந்தான் எனவும் ; வில்கோள் , விற்கோள் எனவும் வரும் . இவ்வாறு திரிந்து முடியாது , அகத்தோத்தில் பொதுமுடிபே முடிபாய்க் கடுக்குறைத்தான் , செப்புக் கொணர்ந்தான் என்றாற்போல்வன அறிந்து கொள்க . இவ்வாறு வேறுபட முடிவது பெரும்பான்மையும் இரண்டாவது வினையோடு முடியும் வழிப்போலும் . அது "தம்மி னாகிய தொழிற்சொன் முன்வரின்" (தொகை மரபு - 14) என நின்ற அதிகாரத்தாற் கொள்ள வைத்தார் போலும் . "தன்னின முடித்தல்" என்பதனான் , ஏழாம்வேற்றுமை வினையொடு முடியும்வழித் திரிபும் கொள்க வரைபாய்வருடை , புலம் புக்கனனே புல்லணற்காளை என வரும் .