உயர்திணை அஃறிணை யென்னும் இரண்டு திணைக் கண்ணும் உளவாகிய ஒருவன் ஒருத்தி பலர் ஒன்று பல என்னும் ஐந்து பாலும் அறிய அவ்வச் சொல்லின் இறுதிக்கண் நின்று ஒலிக்கும் பதினோரெழுத்தும் புலப்படுதற்கண் வினைச்சொற்கு உறுப்பாய்ப் புலப்படும்; எ- று.

திணை இரண்டே பால் ஐந்தே என வரையறுத்தற்கு `இருதிணை மருங்கின் ஐம்பால்' என்றார்.

னகாரமும் ளகாரமும் ரகாரமும் மாரும் இறுதிநின்றுணர்த்தும் என்பதற்கு `ஈற்றின் நின்றிசைக்கும் பதினோரெழுத்தும்' என்பது ஞாபக¹மாயிற்று. அல்லனவற்றிற்கு அநுவாத²மாத்திரம் என்றார்.

தாமே என்பது கட்டுரைச் சுவைபட³ நின்றது. வினை எனப் பொதுப்படக் கூறினாராயினும் ஏற்புழிக் கோடல் என்பதனாற் படர்க்கை வினை என்று கொள்ளப்படும்.

இவை பெயரொடு வழிவழித் திரிபின்றிப் பால் விளக்காமையின் வினையொடு வரும் என்றார்.

1. ஞாபகம் - நினைவுறுத்தல்; `னஃகா னொற்றே ஆடூஉவறிசொல்' என்பது முதலிய நூற்பாக்களில் ஈற்றில் நின்றிசைக்கு மென்று சொல்லாத ஈறுகள் இங்கு ஈற்றில் நின்றிசைக்கு மென்று கூறியது ஞாபகம்.

2. அநுவாதம் - வழிமொழிதல்.முன் கூறியதையே பின்னும் கூறுதல் ஒரு பயனோக்கியதாயின் வழி மொழிதல் என்னும் குணமும் பயனற்றதாயின் கூறியது கூறல் என்னுங் குற்றமுமாகும், இங்கு வழி மொழிதல்.

3. கட்டுரைச்சுவை - இலக்கிய உரைநடைச்சுவை.