இவ்வோத்தின்கண் ணுணர்த்தப்படும் மூவகை யிடைச்சொல்லுள் தத்தங் குறிப்பாற்பொருள் செய்குந பொருளுணர்த்துதற் நிறப்புப் பரப்புடைமையான் அதனை முன் னுணர்த்துகின்றார். கழிவு குறித்து நிற்பதும், ஆக்கங் குறித்து நிற்பதும், ஒழியிசைப் பொருண்மை குறித்து நிற்பதுமென மன்னைச் சொல் மூன்றாம்; எ-று. எ - டு : `சிறியகட் பெறினேயெமக்கீயு மன்னே' (புறம்- 235)என்புழி மன்னைச்சொல், இனி அது கழிந்ததென்னும் பொருள் குறித்து நின்றது. `பண்டு காடுமனின்று கயல் பிறழும் வயலாயிற்று' என்புழி அஃதாக்கம் குறித்து நின்றது. `கூரியதோர் வாண்மன்' என்புழித் திட்ப மின்றென்றானும இலக்கணமின் றென்றானும் எச்சமாய் ஒழிந்த சொற் பொருண்மை நோக்கி நின்றது (4) |