மூன்றாம் வேற்றமைக்கண்ணும் ஐந்தாம் வேற்றுமைக்கண்ணும் விளங்கச் சொல்லப்பட்ட ஆக்கத்தோடு கூடிய ஏதுச்சொல் அவ் வேதுப் பொருண்மையை நோக்கும் நோக்கு ஒருதன்மைய ; எ - று.

எ - டு:வாணிகத்தானாயினான், வாணிகத்தானாய பொருள் எனவும், வாணிகத்தானாயினான் வாணிகத்தினாய பொருள் எனவும் வரும்.

வாணிகத்தான், வாணிகத்தின் என வுருபொடு தொடர்ந்து நின்ற சொல்லை ஏதுக்கிளவி யென்றார்.

`அதன்வினைப் படுத லதனி னாதல்' (சொல் - 74) என்றும் `புதுமை பழமை யாக்கம்' (சொல் - 78) என்றும் மூன்றாவதற்கும் ஐந்தாவதற்கும் ஏதுப்பொருள் மேற்கூறப்பட்டமையான் இச் சூத்திரம் வேண்டாவெனின் :- பிரிநிலையேகார முதலாகிய இடைச்சொல்லும் ஒருசார் வினைச்சொல்லும்¹ முன்னோதப்பட்டனவேனும், எச்சமாத லொப்புமையான் எச்ச வாராய்ச்சிக்கண் அவைதம்மையே,

`பிரிநிலை வினையே பெயரே யொழியிசை
யெதிர்மறை யும்மை யெனவே சொல்லே' (சொல் - 430)

எனப் பின்னுங் கூறினாற்போல், ஏதுப்பொருண்மை மூன்றாவதற்கும் ஐந்தாவதற்கும் மேற்கூறப்பட்டதாயினும், மயக்கமாதலொப்புமையான் மயக்கவாராய்ச்சிக்கண் ஈண்டுங் கூறினாராகலின் கூறியது கூறலென்னுங் குற்றமின்றென்பது. இஃது `அச்சக்கிளவி' (சொல் - 100) என்பதற்குமொக்கும்.

அஃதேல், மயக்கமாவது ஒரு வேற்றுமை பிறிதொன்றன் பொருட் கட்சேறலன்றே; ஏதுவின் கண் வரும் மூன்றாவதும் ஐந்தாவதும் தம் பொருளே பற்றி நிற்றலின் மயங்கின வெனப்படாவெனின்:-நன்று சொன்னாய் ஏதுப்பொருண்மை தனக்குரியவாற்றான் அவற்றிற்குத் தன் பொருளாயினவாறு போலப் பிறிதொன்றற் குறியவாற்றாற் பிறிதொன்றன் பொருளாதலு முடைமையின், அம் முகத்தான் மயங்கின வெனவே படுமென்பது, அல்லதூஉம் ஒரு பொருட்கண் இரண்டுருபு சென்ற துணையான் மயக்கமாயிற் றெனினுமமையும்.

ஆக்கமொடு புணர்ந்த ஏதுக்கிளவி² யெனவே ஆக்கமொடு புணராது ஞாபகவேதுப் பொருண்மைக்கண் வரும் இன்னும் ஆனும் ஒத்த வரவினவல்ல என்பதாம். ஆண்டைந்தாவது பெருவரவிற்றெனக் கொள்க.

1. ஒரு சார்வினைச்சொல் - சில பெயரெச்ச வினையெச்சங்கள்.

2. ஆக்கமொடு புணர்ந்த ஏது - காரண ஏது.