....... ....... நெஞ்சே உறழ்ந்திவனைப் 

பொய்ப்ப விடேஎம் என நெருங்கின் தப்பினேன் 

என்றடி சேர்தலுமுண்டு 

இது    தலைவி   தலைவன்   பரத்தைமையுணர்ந்தும்  "புறஞ்  சாய்த்துக்
காண்டைப்பாய்  நெஞ்சே" என்பதனான்  அதனை  நிறையாகக்  கொண்டு
அருளினமை கண்டு கொள்க.
 

வேம்பின் பைங்காய்என் தோழி தரினே 

தேம்பூங் கட்டி என்றனிர் 

என்பது    தலைவன்    தலைவியின்    குறையை  நிறையாகக் கொண்ட
மனமாட்சியைப் புலப்படுத்தும்.
 

9.  உணர்வாவது :   ஒருவர்   ஒருவர்   தம்   உள்ளக்   குறிப்பை
அறிந்தொழுகும் நுண்ணறிவு.
 

கண்ணொடு கண்ணினை நோக்கொக்கின் வாய்ச் 

சொற்கள் என்னபயனுமில என்பதனாற் கண்டு கொள்க.
 

10. திருவாவது :    தெய்வத்தன்மை.      அஃதாவது     கண்டாராற் போற்றப்பெறும் தெய்வப் பொலிவு. திருத்தகவிற்றாயதோர் உள்ள  நிகழ்ச்சி
என   அவர்   கொள்கைக்கேற்பப் பொருள் கூறுவார் பேராசிரியர். அஃது
ஒப்புமைப் பண்பாதற்கு ஏலாமையறிக.
 

அஞ்சுடர்நீள் வாண்முகத்து ஆயிழையும், மாறிலா 

வெஞ்சுடர்நீள் வேலானும் போதரக்கண்-டஞ்சி 

ஒருசுடரு மின்றி உலகு பாழாக 

இருசுடரும் போந்தவென் றார் 

இதன்கண்       தலைவியையும்      தலைவனையும்    தெய்வத்தன்மை
புலப்படக்கண்டோர் கூறி மகிழ்ந்தவா றறிந்து கொள்க. உரு வடிவழகு; திரு
வியந்துணரும் தெய்விகப் பொலிவு.
 

இனி, அடியோர் பாங்கிலும் வினைவலர் பாங்கிலும் இழிசினர் கண்ணும் ஈண்டுக் கூறப்பெற்ற ஒப்புமைகள்  ஒருங்கு நேராமையான்  அவர்தம் காம
ஒழுக்கம்  அகனைந்திணைக்  குரித்தாகாது  பெருந்திணையின்  பாற்பட்டு
அடங்குமென அறிக.
 

நிம்பிரி கொடுமை வியப்பொடு புறமொழி 

வன்சொல் பொச்சாப்பு மடிமையொடு குடிமை 

இன்புறல் ஏழைமை மறப்போ டொப்புமை 

என்றிவை இன்மை என்மனார் புலவர்