இடைச்சொற்கள்   என்பவை  பெயர்வினைகளின் மரூஉ வடிவங்களாம்.
இச்சாரியை   மொழிகளின்   மூல வடிவங்களைப் பொருந்து மாற்றான்பின்
வருமாறு கொள்ளலாம். இவ்விளக்கம் ஊகத்தின் அடிப்படையிற் கூறுதலான்
கருத்து வேறுபாடுகட்குட்பட்டதென்க.
 

இன் : ‘ஈன்’ என்னும் சுட்டுப்பெயரின் குறுக்கமாக அமைந்த   குறியீடு.
வற்று : அற்று என்னும் (அவ்வளவினது) குறிப்புவினையை  வகரங்கெடுத்து
ஆக்கிக் கொண்டதொரு குறியீடு. அத்து: அகம்  என்னும் இடப்பெயரொடு
உடைமைப் பொருள்தரும் துவ்விகுதியைக் கூட்டித் தகரஒற்றினைக்குறைத்து
அமைத்துக்கொண்ட குறியீடு. அம் :  ஆகும்   என்னும் முற்றுச்சொல்லின்
இடைக்குறையாகிய ஆம் என்பதன்  குறுக்கம்.    ஒன் :   ஊன்  என்னும்
சுட்டுப்பெயரின் திரிந்த வடிவமாகலாம். ஆன்:ஏதுப்பொருட்டாய உருபு தன்
வேற்றுமைப் பொருளை இழந்து சாரியையாக நிற்பதாகலாம். அக்கு :அதற்கு
என்னும் நான்கனுருபேற்ற சுட்டுப்பெயர் திரிந்த மரூஉ வடிவாகும். இக்கு :
இதற்கு என்பதன் மரூஉ வடிவாகும். அன் : ஆன் என்னும்   சாரியையின்
குறுக்கம் எனலாம். அ : ஆறாவதன்  உருபின் கடைக்குறையாகலாம். ஏ,ஐ
:இவை இசைக்குறிப்பாய் வந்து சாரியையாயின   எனலாம்.  தம்,  நம், நும்
என்பவை  மூவிடப்  பெயர்களின்  குறுக்கமாம். ன் :  ஆன்  சாரியையின்
முதற்குறை      எனலாம்.  எடுத்துக்காட்டொடு    விரிவான   விளக்கம்
தனிக்கட்டுரையிற் கண்டுகொள்க.
 

‘சாரியை’ என்பதன் பொருள், நிறுத்த சொல்லும் குறித்து வருகிளவியும்
இன்னோசையொடு     இயைதற்குத்   துணையாகி   அவற்றை இயைத்துச்
சார்ந்துநிற்றல் என்பதாம். இயைதல் சார்தல் என்பனவற்றின்  முதனிலைகள்
மாறித்தொக்க இலக்கணக் குறியீட்டுச்சொல்.
 

அவற்றுள்

இன்னின் இகர மாவி னிறுதி

முன்னர்க் கெடுதல் உரித்து மாகும்

இன்சாரியையின் ஓரியல்பு கூறுகின்றது.
 

பொருள்: மேற்கூறிய சாரியைகளுள் இன் என்னும் சாரியை மொழியில்
உள்ள இகரம் ஆகார ஈற்றுச் சொல்லின் முன்  கெடுதற்கும்    உரியதாம்.
உம்மையான் கெடாதும் நிற்கும் என்றவாறு.  கெடுதலும்   உரித்தாகும் என
உம்மையை மாறிக் கூட்டுக.