வருதலானும்,  ‘‘ஆனின் னகரமும் அதனோ ரற்றே’’ என ஒருமையாகச்
சுட்டப்பட்டிருத்தலானும்   என்க.     உரையாசிரியன்மார்   இத்திரிபினை
உம்மையானும் உத்தியானும் தழுவிக் கொண்டனர்.
 

அத்தின் அகரம் அகரமுனை இல்லை

அத்துச்சாரியை எய்தும் திரிபு கூறுகின்றது.
 

பொருள்:  அத்துச்சாரியையின்கண்   உள்ள   அகரம்  அகர ஈற்றுச்
சொல்லின்முன் குன்றும். ஆண்டு அகரத்தின்  இசை    புலப்படாமையான்
‘இல்லை’ என்றார்.
 

எ-டு:  மக + அத்து + கை = மகத்துக்கை     எனவரும்.       இனி,
அத்துச்சாரியையன்றிப் பிறசொற்கள் வரினும் நிறுத்த சொல்லின்  அகரஈறு,
நாடாக + ஒன்றோ = நாடாகொன்றோ   எனவும், ஒழிக + இனி = ஒழிகினி
எனவும், உற்ற + உழி = உற்றுழி எனவும் கெடுதலின்  நிலைமொழி அகரம்
கெடுமென்றலே சால்புடைத்தென்பர் வேங்கடராசுலுரெட்டியார். இவை:  ஆ,
ஒழி, உறு என்னும் சொற்கள்   ஆக,    ஒழிக,   உற்ற   எனவிதி யீறாக
நின்றனவன்றி மக என்பது போல  இயல்பீற்றன   அல்ல. ஆதலின் இவை
புணர்ச்சி விகாரமெனப்படா.  இத்தகையன   செய்யுள் விகாரமாம் ஆதலின்
அவர் கருத்துப் பொருந்தாமையறிக.
 

இக்கின் இகரமும் இகரமுனை அற்றே

இக்குச் சாரியை திரியுமிடங்கூறுகின்றது.
 

பொருள்: இக்குச்சாரியையின் இகரம் இகர ஈற்றுச்சொல் முன் அத்தின்
அகரம் போல இல்லையாகும்.
 

எ-டு:  ஆடி  +  இக்கு  +  கொண்டான்  =  ஆடிக்குக்கொண்டான்
எனவரும்.
 

ஐயின் முன்னரும் அவ்வியல் நிலையும்

இதுவுமது.
 

பொருள்:  இக்குச்    சாரியையின்     இகரம்    இகர  ஈற்றுச்சொல்
முன்னரேயன்றி ஐகார ஈற்றுச்சொல்முன்னரும் அவ்வியல் பெற்று  நிற்கும்.
 

எ-டு:  சித்திரை + இக்கு + கொண்டான் =சித்திரைக்குக்  கொண்டான்
எனவரும். திங்கள் முன்வரின் ‘இக்கேசாரியை’