பொருள்: வன்றொடர்க் குற்றுகர மொழியும் மென்றொடர்க் குற்றுகர
மொழியும் நிற்ப, வருமொழி வல்லெழுத்தினது ஒற்று அவ்விடையே மிகும்;
மெல்லொற்றுத் தொடர்மொழிக் குற்றுகரத்தின் மெல்லொற்றுக்களெல்லாம்
கிளையொற்றாகிய வல்லெழுத்தாகி முடியும்.
| இச்சூத்திரத்துள், முன்இரண்டடிகள் ஒரு சூத்திரமாகவும் பின் இரண்டடிகள்
ஒரு சூத்திரமாகவும் இருத்தல் வேண்டும். உரையாசிரியன்மாரால்
வழக்குநோக்கி ஒன்றாக வைத்து உரை கூறப்பட்டதென்க.
| பிறப்பு முறையான் ஒத்து வளிவகையான் வேறுபடுதலின் வல்லினமும்
மெல்லினமும் ஒன்று ஒன்றற்குக் கிளையாயின.
| எ. டு: (1) கொக்குக்கால், செவி, தலை, புறம் எனவும் குரங்குக்கால்,
செவி, தலை, புறம் எனவும் வரும். இவை வல்லெழுத்துமிக்கன. ஏனைக்
கணங்கள்வரின் இயல்பாதல் தொகைமரபின்கண் கூறப்பட்டது. (2) எண்கு +
குட்டி = எட்குக்குட்டி, செவி, தலை, புறம் எனவும் குரங்கு + கால் = குரக்குக்கால், செவி, தலை, புறம் எனவும் வரும். என்பு+காடு-எற்புக்காடு; கரும்பு + கட்டி- கருப்புக்கட்டி என இவ்வாறு வருவனவெல்லாம் கொள்க. இவை மெல்லொற்றுக்கள்
கிளையொற்றுக்களாகத் திரிந்து வருமொழி வல்லெழுத்து மிக்கன.
| கிளையொற்றாதற்கு வருமொழி வரைந்து கூறாமையான் ஏனைக்கணத்தும் ஏற்பன கொள்க. எ.டு: குரக்குஞாற்சி, நிலை, மாட்சி,
விரல், உகிர் எனவும்; எற்புடம்பு, சிலப்பதிகாரம், கற்றா எனவும் வரும்.
| “எல்லாம்” என்றதனான் பந்துத்திரட்சி, எறும்புப்புற்று மஞ்சுப்புரப்பு
எனக் கிளையொற்றாகத் திரியாமல் வருதலும், “வல்லொற்றிறுதி” என்றதனான், அற்புத்தளை, சுருப்புநாண் எனத் திரிந்து அல்வழிக்கண்
இருபெயரொட்டாக வருதலும் கொள்க.
| சூ. 415 :
| மரப்பெயர்க் கிளவிக்கு அம்மே சாரியை
| (10)
| | க-து : | குற்றுகர ஈற்று மரப்பெயர்கட்கு அம்முச் சாரியை வரும்
என்கின்றது.
| பொருள் : குற்றியலுகர ஈற்று மரப்பெயர்ச்சொற்களுக்கு அம்முச்
சாரியை வரும். ஏகாரம் இசைநிறை. |
|
|