மேற்சொல்லப்பட்ட இடைச்சொல், இடை வருதலேயன்றி தம்மாற் சாரப்படுஞ் சொற்கு முன்னும் பின்னும் வருதலும், தம்மீறு வேறுபட்டு வருதலும், பிறிதோ ரிடைச்சொல் ஓரிடைச் சொன்முன் வருதலுமாகிய அத்தன்மைய வெல்லாம் உரிய; எ - று. எ - டு : ` அதுமன் ' எனவும், ` கேண்மியா ' ( புறம் - 148) எனவும், சாரப்படுமொழியை முன்னடுத்து வந்தன. ` கொன்னூர்' (குறுரந் - 138) எனவும், `ஓஒவினிதே ' எனவும் பின்னடுத்து வந்தன . `உடனுயிர் போகுக தில்லத ' ( குறுந் - 57) என ஈறு திரிந்து வந்தது - ` வருகதில் லம்மவெஞ் சேரி சேர ' (அகம் - 270) என்பது பிறிதவணின்றது. அவைதாமெனப் பொது வகையா னோக்கினாரேனும், இவ்விலக்கணம் இவ்வோத்தின்கண் உணர்த்தப்படும் அசை நிலை முதலாகிய மூன்றற்குமெனக் கொள்க. அன்னவையெல்லா மென்றதனான், ` மன்னைச்சொல் ' (சொல் - 252) `கொன்னைச்சொல் ' ( சொல் - 254) எனத் தம்மை யுணர நின்றவழி ஈறு திரிதலும், ` னகாரை முன்னர் ' என எழுத்துச்சாரியை ஈனு திரிதலுங் கொள்க. (3)
|