என் - எனின், நிறுத்த முறையானே, ஆறாம் வேற்றுமையாமாறு
உணர்த்துதல் நுதலிற்று. (இ - ள்.) ஆறாம் எண்ணுமுறைக்கண்ணதாகிய அது என்னும்
பெயரையுடைய வேற்றுமைச் சொல், தன்னோடு தொடர்ந்ததோர்
பொருளையும் தன்னின் வேறாகியதோர் பொருளையும், இதனது இது
என்னும் கிழமை செப்பிநிற்றலை இலக்கணமாக உடைத்து;
வருமாற்றைச் சொல்லின், இயற்கை என்பது முதலாகத் திரிந்து
வேறுபடுதல் ஈறாக ஓதப்பட்ட பொருட் பாகுபாடுகளும், பிறவும்
‘அத்தன்மை தன்னினும் பிறிதினும்’ என ஓதிய இருவகையிடத்து
வரும் பாகுபாடுகளும் அவ் ஆறாம் வேற்றுமைக் கூற்றன என்று
சொல்லுவர் புலவர், (எ - று.) ‘இதனதிது என்னுங் கிளவி’ என்னாது ‘அன்ன’ என்றதனான்
அஃறிணை யொருமை தோன்றவரும் அது என்பதன் அஃறிணைப்
பன்மை தோன்றவருவதோர் அகரஉருபும் உண்டென்று
கொள்ளப்படும். அஃது.
1 இதனையும் அடுத்த நூற்பாவையும் இணைத்து ஒரே நூற்பாவாகக்
கொள்வர் இளம் பூரணர். |