தொடக்கம்
மொழியிறுதி எழுத்துக்கள்
69.	உயிர், `ஒள' எஞ்சிய இறுதி ஆகும்.	உரை
70.	கவவொடு இயையின், ஒளவும் ஆகும்.	உரை
71.	எ என வரும் உயிர் மெய் ஈறாகாது.	உரை
72.	ஒவ்வும் அற்றே, `ந' அலங்கடையே.	உரை
73.	ஏ, ஓ, எனும் உயிர் ஞகாரத்து இல்லை.	உரை
74.	உ, ஊகாரம் நவவொடு நவிலா.	உரை
75.	உச் சகாரம் இருமொழிக்கு உரித்தே.	உரை
76.	உப் பகாரம் ஒன்று' என மொழிப; இரு வயின் நிலையும் பொருட்டு ஆகும்மே.	உரை
77.	எஞ்சிய எல்லாம் எஞ்சுதல் இலவே.	உரை
78.	ஞ, ண, ந, ம, ன, ய, ர, ல, வ, ழ, ள, என்னும் அப் பதினொன்றே புள்ளி இறுதி.	உரை
79.	உச் சகாரமொடு நகாரம் சிவணும்.	உரை
80.	உப் பகாரமொடு ஞகாரையும் அற்றே; அப் பொருள் இரட்டாது இவணையான.	உரை
81.	வகரக் கிளவி நான்மொழி ஈற்றது.	உரை
82.	மகரத் தொடர்மொழி மயங்குதல் வரைந்த னகரத் தொடர்மொழி ஒன்பஃது என்ப புகர் அறக் கிளந்த அஃறிணை மேன	உரை