தொடக்கம்
அவ்வுருபுகளின் இயல்புகள்
102.	உருபு தொடர்ந்து அடுக்கிய வேற்றுமைக் கிளவி ஒரு சொல் நடைய, பொருள் செல் மருங்கே.	உரை
103.	இறுதியும், இடையும், எல்லா உருபும், நெறி படு பொருள்வயின் நிலவுதல் வரையார்.	உரை
104.	பிறிது பிறிது ஏற்றலும், உருபு தொக வருதலும், நெறிபட வழங்கிய வழி மருங்கு' என்ப.	உரை
105.	ஐயும் கண்ணும் அல்லாப் பொருள்வயின் மெய் உருபு தொகாஅ, இறுதியான.	உரை
106.	யாதன் உருபின் கூறிற்றுஆயினும், பொருள் செல் மருங்கின் வேற்றுமை சாரும்.	உரை
107.	எதிர் மறுத்து மொழியினும், தம்தம் மரபின் பொருள் நிலை திரியா, வேற்றுமைச் சொல்லே.	உரை
108.	கு, ஐ, ஆன்' என வரூஉம் இறுதி அவ்வொடு சிவணும், செய்யுளுள்ளே.	உரை
109.	அ எனப் பிறத்தல் அஃறிணை மருங்கின் குவ்வும் ஐயும் இல்' என மொழிப .	உரை
110.	இதனது இது இற்று' என்னும் கிளவியும், அதனைக் கொள்ளும் பொருள்வயினானும், அதனான் செயற்படற்கு ஒத்த கிளவியும், முறை கொண்டு எழுந்த பெயர்ச்சொல் கிளவியும், பால் வரை கிள+வியும், பண்பின் ஆக்கமும், காலத்தின் அறியும் வேற்றுமைக் கிளவியும், பற்று விடு கிளவியும், தீர்ந்து மொழிக் கிளவியும், அன்ன பிறவும், நான்கன் உருபின் தொல் நெறி மரபின, தோன்றலாறே.	உரை
111.	ஏனை உருபும் அன்ன மரபின; மானம் இலவே, சொல் முறையான.	உரை
112.	வினையே, செய்வது, செயப்படுபொருளே, நிலனே, காலம், கருவி, என்றா- இன்னதற்கு, இது பயன் ஆக, என்னும் அன்ன மரபின் இரண்டொடும் தொகைஇ, ஆயெட்டு' என்ப-தொழில் முதனிலையே .	உரை
113.	அவைதாம், வழங்கு இயல் மருங்கின், குன்றுவ குன்றும்.	உரை