தொடக்கம்
விரவு வினை
 
222. முன்னிலை, வியங்கோள், வினை எஞ்சு கிளவி,
இன்மை செப்பல், `வேறு' என் கிளவி,
`செய்ம்மன, செய்யும், செய்த' என்னும்
அம் முறை நின்ற ஆயெண் கிளவியும்
திரிபு வேறுபடூஉம் செய்திய ஆகி,
இரு திணைச் சொற்கும் ஓரன்ன உரிமைய. 		உரை
   
223. அவற்றுள்,
முன்னிலைக் கிளவி
`இ, ஐ, ஆய்' என வரூஉம் மூன்றும்
ஒப்பத் தோன்றும் ஒருவர்க்கும் ஒன்றற்கும். 		உரை
   
224. "இர், ஈர், மின்" என வரூஉம் மூன்றும்
பல்லோர் மருங்கினும் பலவற்று மருங்கினும்
சொல் ஓரனைய' என்மனார் புலவர். 		உரை
   
225. எஞ்சிய கிளவி இடத்தொடு சிவணி
ஐம் பாற்கும் உரிய, தோன்றலாறே. 		உரை
   
226. அவற்றுள்,
முன்னிலை, தன்மை, ஆயீரிடத்தொடு
மன்னாது ஆகும், வியங்கோள் கிளவி. 		உரை
   
227. பல்லோர் படர்க்கை, முன்னிலை, தன்மை,
அவ் வயின் மூன்றும், `நிகழும் காலத்துச்
செய்யும்' என்னும் கிளவியொடு கொள்ளா. 		உரை
   
228. செய்து, செய்யூ, செய்பு, செய்தென,
செய்யியர், செய்யிய, செயின், செய, செயற்கு என
அவ் வகை ஒன்பதும் வினை எஞ்சு கிளவி. 		உரை
   
229. பின், முன், கால், கடை, வழி, இடத்து என்னும்
அன்ன மரபின் காலம் கண்ணிய
என்ன கிளவியும் அவற்று இயல்பினவே. 		உரை
   
230. அவற்றுள்,
முதல் நிலை மூன்றும் வினைமுதல் முடிபின. 		உரை
   
231. அம் முக் கிளவியும் சினை வினை தோன்றின்,
சினையொடு முடியா, முதலொடு முடியினும்,
வினை ஓரனைய என்மனார் புலவர். 		உரை
   
232. ஏனை எச்சம் வினைமுதலானும்,
ஆன் வந்து இயையும் வினைநிலையானும்,
தாம் இயல் மருங்கின் முடியும் என்ப. 		உரை
   
233. பல் முறையானும் வினை எஞ்சு கிளவி
சொல் முறை முடியாது அடுக்குந வரினும்,
முன்னது முடிய முடியுமன் பொருளே. 		உரை
   
234. நிலனும், பொருளும், காலமும், கருவியும்,
வினைமுதற் கிளவியும், வினையும், உளப்பட
அவ் அறு பொருட்கும் ஓரன்ன உரிமைய,
'செய்யும், செய்த' என்னும் சொல்லே. 		உரை
   
235. அவற்றொடு வருவழி, `செய்யும்' என் கிளவி,
முதற்கண் வரைந்த மூஈற்றும் உரித்தே. 		உரை
   
236. பெயர் எஞ்சு கிளவியும் வினை எஞ்சு கிளவியும்,
எதிர் மறுத்து மொழியினும், பொருள் நிலை திரியா. 		உரை
   
237. தம்தம் எச்சமொடு சிவணும் குறிப்பின்
எச் சொல் ஆயினும், இடைநிலை வரையார். 		உரை
   
238. அவற்றுள்,
`செய்யும்' என்னும் பெயர் எஞ்சு கிளவிக்கு
மெய்யொடும் கெடுமே, ஈற்றுமிசை உகரம்;
`அவ் இடன் அறிதல்!' என்மனார் புலவர். 		உரை
   
239. செய்து என் எச்சத்து இறந்த காலம்,
எய்து இடன் உடைத்தே, வாராக் காலம். 		உரை
   
240. முந் நிலைக் காலமும் தோன்றும் இயற்கை
எம் முறைச் சொல்லும் நிகழும் காலத்து
மெய்ந் நிலைப் பொதுச் சொல் கிளத்தல் வேண்டும். 		உரை
   
241. வாராக் காலத்தும் நிகழும் காலத்தும்
ஓராங்கு வரூஉம் வினைச்சொற் கிளவி
இறந்த காலத்துக் குறிப்பொடு கிளத்தல்
விரைந்த பொருள' என்மனார் புலவர். 		உரை
   
242. மிக்கதன் மருங்கின் வினைச்சொல் சுட்டி,
அப் பண்பு குறித்த வினைமுதற் கிளவி,
செய்வது இல்வழி, நிகழும் காலத்து
மெய் பெறத் தோன்றும் பொருட்டு ஆகும்மே. 		உரை
   
243. இது செயல் வேண்டும் என்னும் கிளவி
இரு வயின் நிலையும் பொருட்டு ஆகும்மே-
தன் பாலானும் பிறன் பாலானும். 		உரை
   
244. வன்புற வரூஉம் வினாவுடை வினைச் சொல்
எதிர் மறுத்து உணர்த்துதற்கு உரிமையும் உடைத்தே.		 உரை
   
245. வாராக் காலத்து வினைச்சொல் கிளவி
இறப்பினும் நிகழ்வினும் சிறப்பத் தோன்றும்-
இயற்கையும் தெளிவும் கிளக்கும் காலை. 		உரை
   
246. செயப்படுபொருளைச் செய்தது போலத்
தொழிற்படக் கிளத்தலும் வழக்கு இயல் மரபே. 		உரை
   
247. இறப்பே எதிர்வே ஆயிரு காலமும்
சிறப்பத் தோன்றும், மயங்குமொழிக் கிளவி. 		உரை
   
248. ஏனைக் காலமும் மயங்குதல் வரையார். உரை