சிறப்பிலக்கணம்
 
299. அவைதாம்,
'உறு, தவ, நனி, என வரூஉம் மூன்றும்
மிகுதி செய்யும் பொருள' என்ப.
உரை
   
300. உரு உட்கு ஆகும்; புரை உயர்பு ஆகும். உரை
   
301. குருவும் கெழுவும் நிறன் ஆகும்மே. உரை
   
302. செல்லல், இன்னல், இன்னாமையே. உரை
   
303. மல்லல் வளனே;. உரை
   
304. ஏ பெற்று ஆகும். உரை
   
305. உகப்பே உயர்தல்; உவப்பே உவகை. உரை
   
306. பயப்பே பயன் ஆம். உரை
   
307. பசப்பு நிறன் ஆகும். உரை
   
308. இயைபே புணர்ச்சி. உரை
   
309. இசைப்பு இசை ஆகும். உரை
   
310. அலமரல், தெருமரல், ஆயிரண்டும் சுழற்சி. உரை
   
311. மழவும் குழவும் இளமைப் பொருள. உரை
   
312. சீர்த்தி மிகு புகழ்;. உரை
   
313. மாலை இயல்பே. உரை
   
314. கூர்ப்பும் கழிவும் உள்ளது சிறக்கும். உரை
   
315. கதழ்வும் துனைவும் விரைவின் பொருள. உரை
   
316. அதிர்வும் விதிர்ப்பும் நடுக்கம் செய்யும். உரை
   
317. வார்தல், போகல், ஒழுகல், மூன்றும்
நேர்பும் நெடுமையும் செய்யும் பொருள.
உரை
   
318. தீர்தலும் தீர்த்தலும் விடல் பொருட்டு ஆகும். உரை
   
319. கெடவரல், பண்ணை, ஆயிரண்டும் விளையாட்டு. உரை
   
320. தடவும் கயவும் நளியும் பெருமை. உரை
   
321. அவற்றுள்,
'தட' என் கிளவி கோட்டமும் செய்யும்.
உரை
   
322. 'கய' என் கிளவி மென்மையும் செய்யும். உரை
   
323. 'நளி' என் கிளவி செறிவும் ஆகும். உரை
   
324. பழுது பயம் இன்றே. உரை
   
325. சாயல் மென்மை. உரை
   
326. 'முழுது' என் கிளவி எஞ்சாப் பொருட்டே. உரை
   
327. வம்பு நிலை இன்மை. உரை
   
328. மாதர் காதல். உரை
   
329. நம்பும் மேவும் நசை ஆகும்மே. உரை
   
330. ஓய்தல், ஆய்தல், நிழத்தல், சாஅய்,
ஆவயின் நான்கும் உள்ளதன் நுணுக்கம்.
உரை
   
331. புலம்பே தனிமை. உரை
   
332. துவன்று நிறைவு ஆகும். உரை
   
333. முரஞ்சல் முதிர்வே. உரை
   
334. வெம்மை வேண்டல். உரை
   
335. பொற்பே பொலிவு. உரை
   
336. வறிது சிறிது ஆகும். உரை
   
337. ஏற்றம் நினைவும் துணிவும் ஆகும். உரை
   
338. பிணையும் பேணும் பெட்பின் பொருள. உரை
   
339. பணையே பிழைத்தல்; பெருப்பும் ஆகும். உரை
   
340. படரே உள்ளல்; செலவும் ஆகும். உரை
   
341. பையுளும் சிறுமையும் நோயின் பொருள. உரை
   
342. எய்யாமையே அறியாமையே. உரை
   
343. நன்று பெரிது ஆகும். உரை
   
344. தாவே வலியும் வருத்தமும் ஆகும். உரை
   
345. தெவுக் கொளல் பொருட்டே. உரை
   
346. தெவ்வுப் பகை ஆகும். உரை
   
347. விறப்பும், உறப்பும், வெறுப்பும் செறிவே. உரை
   
348. அவற்றுள்,
விறப்பே வெரூஉப் பொருட்டும் ஆகும்.
உரை
   
349. கம்பலை, சும்மை, கலியே, அழுங்கல்,
என்று இவை நான்கும் அரவப் பொருள.
உரை
   
350. அவற்றுள்,
அழுங்கல் இரக்கமும் கேடும் ஆகும்.
உரை
   
351. 'கழுமு' என் கிளவி மயக்கம் செய்யும். உரை
   
352. செழுமை வளனும் கொழுப்பும் ஆகும். உரை
   
353. விழுமம் சீர்மையும் சிறப்பும் இடும்பையும். உரை
   
354. கருவி தொகுதி. உரை
   
355. கமம் நிறைந்து இயலும். உரை
   
356. அரியே ஐம்மை. உரை
   
357. கவவு அகத்திடுமே. உரை
   
358. 'துவைத்தலும் சிலைத்தலும் இயம்பலும் இரங்கலும்
இசைப் பொருட் கிளவி' என்மனார் புலவர்.
உரை
   
359. அவற்றுள்,
இரங்கல் கழிந்த பொருட்டும் ஆகும்.
உரை
   
360. இலம்பாடு, ஒற்கம், ஆயிரண்டும் வறுமை. உரை
   
361. ஞெமிர்தலும் பாய்தலும் பரத்தல் பொருள. உரை
   
362. கவர்வு விருப்பு ஆகும். உரை
   
363. சேரே திரட்சி. உரை
   
364. 'வியல்' என் கிளவி அகலப் பொருட்டே. உரை
   
365. 'பேம், நாம், உரும்' என வரூஉம் கிளவி
ஆ முறை மூன்றும் அச்சப் பொருள.
உரை
   
366. வய வலி ஆகும். உரை
   
367. வாள் ஒளி ஆகும். உரை
   
368. 'துயவு' என் கிளவி அறிவின் திரிபே. உரை
   
369. உயாவே உயங்கல். உரை
   
370. உசாவே சூழ்ச்சி. உரை
   
371. 'வயா' என் கிளவி வேட்கைப் பெருக்கம். உரை
   
372. கறுப்பும் சிவப்பும் வெகுளிப் பொருள. உரை
   
373. 'நிறத்து உரு உணர்த்தற்கும் உரிய' என்ப. உரை
   
374. நொசிவும் நுழைவும் நுணங்கும் நுண்மை. உரை
   
375. 'புனிறு' என் கிளவி ஈன்றணிமைப் பொருட்டே. உரை
   
376. நனவே களனும் அகலமும் செய்யும். உரை
   
377. மதவே மடனும் வலியும் ஆகும். உரை
   
378. மிகுதியும் வனப்பும் ஆகலும் உரித்தே. உரை
   
379. புதிதுபடல் பொருட்டே, யாணர்க் கிளவி. உரை
   
380. அமர்தல் மேவல். உரை
   
381. யாணுக் கவின் ஆம். உரை
   
382. பரவும் பழிச்சும் வழுத்தின் பொருள . உரை
   
383. 'கடி' என் கிளவி
வரைவே, கூர்மை, காப்பே, புதுமை,
விரைவே, விளக்கம், மிகுதி, சிறப்பே,
அச்சம், முன்தேற்று, ஆயீர்-ஐந்தும்
மெய்ப்படத் தோன்றும் பொருட்டு ஆகும்மே.
உரை
   
384. ஐயமும் கரிப்பும் ஆகலும் உரித்தே. உரை
   
385. ஐ வியப்பு ஆகும். உரை
   
386. முனைவு முனிவு ஆகும். உரை
   
387. வையே கூர்மை. உரை
   
388. எறுழ் வலி ஆகும். உரை