பாலையாழென     வேறு   வருதல்  கொள்க.²  ‘அவ்வகை பிறவும்’  என்றதனான் எடுத்தோதிய தெய்வம்
ஒழிய   அவற்றுள்  உட்பகுதியாகிய  தெய்வமும்   உள. அவை  ‘மாயோன்மேய’  (5) என்புழிக்காட்டினாம்
இதனானே பாலைக்குத்  தெய்வமும்  இன்றாயிற்று.  இன்னும்  ‘அவ்வகை’  என்றதனானே பாலைக்கு நிலம்
பற்றாது  காலம்   பற்றிக்   கருப்பொருள்  வருங்கால்  தம்மியல்பு  திரியவருவனவும்³ வருமென்று கொள்க
‘எந்நில  மருங்கிற்   பூ’  ( 19)  என்பதனாற்  பூவும்  புள்ளும் வரைவின்றி மயங்குமெனவே ஒழிந்த கருவும்
மயங்குமென்பது    ‘சூத்திரத்துப்   பொருளன்றியும்’   (659)   என்பதனான்⁴   உரையிற்   கொள்க.  அது
‘அயந்திகழ் நறுங் கொன்றை’ என்னும் நெய்தற்கலியுட்⁵ காண்க.
  

முல்லைக்கு   உணா,   வரகும்   சாமையும்  முதிரையும்;  மா,  உழையும்  புல்வாயும்  முயலும்;  மரம்,
கொன்றையுங்    குருந்தும்;    புள்,   கானக்கோழியுஞ்   சிவலும்;  பறை,  ஏறுகோட்பறை;  செய்தி,  நிரை
மேய்த்தலும்  வரகு  முதலியன  களை  கட்டலுங் கடாவிடுதலும்; யாழ், முல்லையாழ், பிறவுமென்றதனால் பூ,
முல்லையும் பிடவுந் தளவுந் தோன்றியும்; நீர், கான்யாறு; ஊர், பாடியுஞ் சேரியும் பள்ளியும்.
  

குறிஞ்சிக்கு     உணா, ஐவனநெல்லுந் தினையும் மூங்கிலரிசியும்; மா, புலியும் யானையும் கரடியும்
பன்றியும்;  மரம்  அகிலும்  ஆரமுந்  தேக்குந்  திமிசும்  வேங்கையும்;  புள், கிளியும், மயிலும் பறை,
முருகியமுந் தொண்டகப் பறையும்; செய்தி  

2. பாலை  தனி  நிலமன்மையின்  மாமரம்  முதலியன குறிஞ்சி முல்லைக்குரியன திரிந்துவரும். ஆனால்
யாழ் அவ்வாறு குறிஞ்சி யாழும் முல்லையாழும் வாராமல் பாழையாழ் ஒன்று சிறப்பாகவே வரும் என்க.
பாலை யாழ்-பாலைப்பண்
  

3. தம் இயல்பு திரிய வருவன வலியற்ற புலி நாய் யானை முதலியன.
  

4. ‘சூத்திரத்துப்  பொருளன்றியும்’  ( )  என்னும்  சூத்திரம்,  சூத்திரத்திற்கூறப்பட்ட பொருளேயல்லாமல்
சொல்லப்படாத  அவ்வவ்விடங்களுக்குத் தேவையான. பிறபொருள்களையும் ஆங்காங்கே கூறிக்கொள்க
என்பது கூறலின் அதன்படி உரையிற் கூறிக்கொள்க.
  

5. நெய்தற்கலி