108.

இது முன்னர் எழுத்துவகையான் நான்கு  புணர்ச்சி  எய்திய இருவகைச்
சொல்லுஞ் சொல்வகையானும் நான்காகுமென்பதூஉம் அங்ஙனம்  புணர்வது
சொல்லுஞ்   சொல்லும்    அன்று     எழுத்தும்    எழுத்துமென்பதூஉம்
உணர்த்துகின்றது.
 

இதன் பொருள்: அவற்றுள் - நிலைமொழி  வருமொழியென்றவற்றுள்,
நிறுத்தசொல்லின் ஈறாகுஎழுத்தோடு  குறித்து  வரு  கிளவி  முதலெழுத்து
இயைய - முன்னர் நிறுத்தப்பட்ட  சொல்லினது  ஈறாகின்ற  எழுத்தோடே
அதனை முடிக்கக் கருதி வருகின்ற  சொல்லினது முதலெழுத்துப் பொருந்த,
பெயரொடு      பெயரைப்      புணர்க்குங்காலும் - பெயர்ச்சொல்லோடு
பெயர்ச்சொல்லைக்   கூட்டும்    இடத்தும்,     பெயரொடு   தொழிலைப்
புணர்க்குங்காலும் -  பெயர்ச்  சொல்லோடு  தொழிற்சொல்லைக்  கூட்டும்
இடத்தும்,   தொழிலொடு   பெயரைப்    புணர்க்குங்காலும்  -   தொழிற்
சொல்லோடு  பெயர்ச்   சொல்லைக்   கூட்டும்  இடத்தும்,  தொழிலொடு
தொழிலைப் புணர்க்குங்காலும் - தொழிற் சொல்லோடு தொழிற் சொல்லைக்
கூட்டும் இடத்தும்,  மூன்றே  திரிபு  இடன்  ஒன்றே  இயல்பென  ஆங்கு
அந்நான்கே - திரியும் இடம் மூன்று  இயல்பு  ஒன்று என்று முந்தைநூலிற்
கூறிய  அந்  நான்கு  இலக்கணமுமே,  மொழி   புணர்  இயல்பு - ஈண்டு
மொழிகள் தம்முட் கூடும் இலக்கணம் என்றவாறு.
 

உதாரணம் : சாத்தன்கை, சாத்தனுண்டான், வந்தான் சாத்தன், வந்தான்
போயினான் என முறையே காண்க. இவை