நாட்பெயர்க் கிளவி மேற்கிளந் தன்ன

அத்தும் ஆன்மிசை வரைநிலை யின்றே

ஒற்றுமெய் கெடுதல் என்மனார் புலவர் 

க-து:

பொருள் : மகர  ஈற்று  நாட்பெயர்ச்  சொற்கள்,  மேல்  இகர  ஈற்று
நாட்பெயர்க்கு  ஓதிய  அத்தன்மையனவாய்  ஆன்சாரியையும், அதன்மேல்
அத்துச்சாரியையும்  வருதல்  நீக்கும்  நிலைமைத்தன்று,  அத்துவருமிடத்து
ஒற்றாகிய மெய்கெடும் என்று கூறுவர் புலவர்.
 

ஒற்றுமெய்  என்பது  மெய்யினது பிறிதொரு நிலை என்பது இதனானும்
வலியுறும்.
 

எ. டு:மகத்தாற்  கொண்டான்;  ஓணத்தாற்  கொண்டான்,  சென்றான்,
தந்தான், போயினான் எனவரும். ‘‘ஆனொடு அத்தும் வரைநிலை இன்றே’’
என்னாது  ‘‘அத்தும் ஆன்மிசை’’  என்றதனான்  சிறுபான்மை  பூராடத்துக்
கொண்டான்  என  ஆன்சாரியை இன்றி  அத்து ஒன்றே பெற்று வருதலும்
கொள்க.
 

‘‘அத்தே  வற்றே  ஆயிரு  மொழிமேல் ஒற்றுமெய் கெடுதல்’’ (புண-31)
என்பதனான்  நிலைமொழி  ஒற்றுக்கெடுமேனும்  மாட்டேற்றிக் கூறுமிடத்து
ஐயந்தோன்றாவண்ணம்  இவ்வாறு  விளங்கக்கூறுதல்  முன்னையோர் மரபு
என்பது  தோன்ற  ‘‘என்மனார்   புலவர்’’  என்றார்.  இவ்விளக்கம்  இனி
இவ்வாறு வருவனவற்றிற்கும் ஒக்கும்.
 

உம்மையை ஆன்மிசையும் எனக்கூட்டிப்  பிறசாரியையும் வரும்  என்று
கூறி மகத்துஞான்று கொண்டான்  எனக்காட்டுவர்  உரையாசிரியர். ஞான்று
என்பது  நாள் அன்று  (அந்நாள்)  என்னும் சொற்களின் மரூஉவாகலானும்
ஞான்றென்பதொரு   சாரியை     ஆசிரியர்     கூறாமையானும்    அது
பொருந்துமாறில்லை என்க.  இங்ஙனம்  உரையாசிரியன்மாரின்  பிழையான
கொள்கைகள்  பல  பின்எழுந்த  இலக்கணநூல்களுக்கு  அடிப்படையாகித்
தமிழ் நெறிச்சிதைவுக்குக் காரணமாயின.