சூ. 462 :	நான்கும் ஐந்தும் ஒற்றுமெய் திரியா
(57)
க-து:	நான்கு, ஐந்து என்பவை நூறென்பதனொடு புணருமாறு கூறுகின்றது.
பொருள்: நான்கு ஐந்து என்னும் எண்ணுப் பெயர்கள் நூறென்பதனொடு புணருங்கால் ஒற்றாக நின்ற னகரமும் நகரமும் வடிவு திரியாமல் நிற்கும்.
எ-டு: நானூறு-ஐந்நூறு எனவரும். நானூறு என்பதன்கண் நிலைமொழி னகரக்கேடு ‘‘நெடியதன் முன்னர்’’ (தொகை-18) என்னும் விதியாற் கெட்டதென்க.