க-து:

இதன்பயன், மகர னகரங்கள்  ஒன்றற்கொன்று  மாற்றெழுத்தாக  வரும்
என்பதும், னகரஈற்று அஃறிணைச் சொற்களுள்  சில  மாற்றெழுத்துப்பெற்று வாரா என்பதும் உணர்த்துதலாம்.
 

பொருள்:னகரப்புள்ளியை    ஈறாக     உடைய     (ஈரெழுத்தொரு
மொழியல்லாத) தொடர் மொழிகளுள்,  மகர  ஈற்றுத்தொடர்  மொழிகளாக மயங்குதலினின்று  வரையறுக்கப்பெற்றவை,  அஃறிணைப்   பொருள்மேல் குற்றமறக்கிளக்கப்பெற்ற ஒன்பது சொற்கள் எனக் கூறுவர் புலவர்.
 

எ - டு :  எகின், செகின்,  விழன்,  பயின்,  குயின்,  அழன்,  புழன்,
கடான்,  வயான்  எனவரும்.  இவை    நச்சினார்க்கினியர்   காட்டியவை.
இச்சூத்திரத்து ஒன்பது என்னும் வரையறை   தெளிவுபடுமாறில்லை.  கடன்,
கவின்  என்றாற்   போல்வனவும்      மகரமாக    மயங்குதலின்மையின்
இச்சூத்திரத்தின்  பாடம் பிறழ்ந்திருக்கலாமெனக் கருதவேண்டியுள்ளது.
 

மொழிமரபு முற்றியது.