க - து :

பொருள் :  உரனுடைமை    பெண்பாற்குரிய   இலக்கணமன்றாயினும்
தலைமக்கட்குக்   கூறும்  இடையூறுகளை  உறாமற்  களைந்து   அவரைப்
போற்றுதல் தோழிக்குரிய  இயல்பாதலின்   அதற்குக்  கருவியாகும். உரன்
என்னும்  அறிவுத்திண்மை  தோழியிடத்தும் உரியதாகும். ‘தோழிகண்ணும்‘
என்னும் உம்மை விகாரத்தாற் றொக்கது.
 

பால்மருள் மருப்பின்’ என்னும் பாலைக்கலியுள்

"பொருள்வயிற் பிரிதல் வேண்டும் என்னும்

அருளில் சொல்லும் நீசொல் லினையே

நன்னர் நறுநுதல் நயந்தனை நீவி

நின்னிற் பிரியலென் அஞ்சல் ஓம்புஎன்னும்

நன்னர் மொழியும் நீமொழிந் தனையே

அவற்றுள் யாவோ வாயின - மால்மகனே

கிழவோர் இன்னோர் என்னாது பொருள்தான்

பழவினை மருங்கின் பெயர்புபெயர்பு உறையும்

அன்ன பொருள்வயிற் பிரிவோய்"

என உரனொடு இடித்துக் கூறியவாறு கண்டுகொள்க.