மணிவிளக்கு மம்மனையும் பிறவு மெல்லாம், பாடி யவைப்பனவும் பந்தாடப்
படுவனவும் பனிநீர் முத்தம்” (இறை. 12, மேற்.); “துவைக்குந் துளிமுந்நீர்க்
கொற்கை மகளிர், அவைப்பதம் பல்லிற் கழகொவ்வா முத்தம்” (யா. கா. ஒழிபு.
மேற்.) அவைக்குநர் மாதோ வலங்குகதிர் முத்தே” (40) என்பது கையுறை யெளிமை கூறியது. | 23. | “மாணெழி லண்ணல் வாங்குதும் யாமே
சேணுயர் சிலம்பில் யாங்கணும்
காணல மன்னோவிக் கமழ்பூந் தழையே” (41)(களவியற்.33, மேற்.) | | என்பது கையுறை எமக்குத் தகாதென்றது. | | 24. | “மாமலைச் சிலம்ப மயிலேர் சாயற்
றேமொழி நிலைமை தெரிந்தபின்
பூமென் றண்டழை கொள்குவன் புரிந்தே” (42) (களவியற். 34, மேற்.)
| | என்பது தலைமகள் நிலைமை யறிந்து கொள்குவனென்றது. | | 25. | “மாவென மடலு மூர்ப பூவெனக்
குவிமுகி ழெருக்கங் கண்ணியுஞ் சூடுப
மறுகி னார்க்கவும் படுப
பிறிது மாகுப காமங்காழ்க் கொளினே”(குறுந். 17.) | | என்பது மடலேறுவனென்றது. | | 26. | “கொள்ளலி ரம்ம வருளினி ராதலிற்
புள்ளின் பெருங்கிளை யலற
வள்ளிதின் விரிந்த மாப்பனை மடலே”(43) | | என்பது மடலேற்று விலக்கியது. | | 27. | “எளிதோ வம்ம வொளியிழை மடந்தை
கிளிபுரை கிளவியு நடையும்
இளமென் சாயலு மெழுதுமா றுமக்கே.” (44) | | இதுவுமது, | | 28. | “நன்னுத லாய மெவ்வயி னியலினும்
என்வழிப் படர்குவண் மாதோ
வின்முனை வாழ்நர் மென்மட மகளே.” (45)
| | இதுவுமது, | | 29. | “அடுந்திறல் வேழ மகற்றி யெம்வயிற்
கடுந்துய ரொழித்தனை யாதலின் மடந்தை
கண்ணு மேனியும் புரையும்
தண்ணறுங் குவளையொடு தழைதந் தீயே” (46) | | என்பது தழையெதிர் கோடல். |
|