2. |
“அணிகொணர்ந் தனரே யயலோ ரண்ணல்
துணிவுறு செய்கி யாதுகொல்
மணிபுரை கூந்தன் மடந்தைதன் வயினே” (87) (களவியற் மேற்.) |
| என்பது அயல்வரைவுரைத்தது |
| 3. | “பணிநாட் டாமரை போலப் பையத்
துனியா கின்றா னெஞ்ச மெல்லியல்
மின்சேர் நுண்ணிடை திறத்தினி
என்செயற் பால விலங்கிழை தாமே” (88)
(சிற்றட்டகம் களவியற், மேற்.) |
| என்பது தோழியைத் தலைமகன் வினாயது. |
4.
| “யானெவ னறிகோ வண்ணல் வானொடு
நானில முழுதும் பெறினும்
பேணா ரம்ம விவள்பூண் முலைக்கே” (89) (களவியற் மேற்.) |
| என்பது யான் அறியேன், நீயுரை என்றது. |
5. .
| “தீயினும் வெய்ய வென்குவை யாயின்
யாவது மினிய கானம்
சேயுயர் சிலம்பு நின்னொடு செலினே” (90) (களவியற் மேற்.) |
| என்பது சுரஞ்செல வாற்றும் நின்னோடு என்றது. |
| 6. | “தேரும் பிறவும் நீக்கி யில்லயல்
யாவரும் பயிலா வொருசிறை
வார்பூஞ் சிலம்ப வருதனின் கடனே” (91)(களவியற் மேற்.) |
| என்பது வருந்திறம் மொழிந்தது. |
7..
| “ஊருஞ் சேரியு மலரெழ யாயும்
தானே யிருக்க தன்மனை யானே
திருந்துவேல் விடலையொடு கெழீஇ
அருஞ்சுரஞ் சேறல் புரிந்தன னினியே” (92)(களவியற் மேற்.) |
| என்பது உடன்போக்கு நயப்பித்தது. |
| .8. 5. | “கானங் கார்பெயத் தண்ணென் நன்றே
வாள மதியு நாணிலா வுதவும்
அன்னை துயரமு நின்னையர் வெகுளியும்
தணிக்குவன் மன்னோ யானே
மணிக்குழன் மாதரைக் காணயான் மறுத்தே”(93)(களவியற் மேற்.) |
| இதுவும் அது. |