சு - வடமொழியிலக்கணத்திற் கூறப்படும் முதல் வேற்றுமை உருபு; இந்நூலாசிரியர் இது தமிழ் மொழிக்கும் ஆகும் என்பர் ; இஃதெல்லாவிடத்தும் அழிந்தேநிற்கும் | 29, 30 |
சுகுமாரதை | 201 |
சுடர்த் தொடீஇ - ஒளியினையுடைய வளையினை அணிந்தவளே | 134 |
சுடலை | 69, 70 |
சுட்டு | 90, 213, 218, 264 |
சுத்தம் | 120 |
சுந்தரச் சோழர் | 209 |
சுரத்திடைத்தன் தலையார் கணவனை இழத்தல் | 112 |
சுரநடை | 89 |
சுரந்தானா வண்கை - மேன்மேலும் சுரந்து கெடுதலில்லாத ஈகையினை உடைய கை | 153 |
சுரமகளிர் - தேவமாதர்கள் | 163 |
சுரர் குரு - தேவர்களின் குரு; பிரகஸ்பதி | 32 |
சுருக்கு - ஒட்டணி | 210, 249 |
சுருதிவாய்மையர்-வேதியர் | 138 |
சுரும்பு - வண்டு | 101, 159 |
சுவர்ணமாப்பூதி - ஒரு வள்ளலின் பெயர் | 153 |
சுழிகுளம் | 277 |
சுவை | 213, 214, 256 |