(து - ம்,) என்பது, இரவுக்குறி வந்து சிறைப்புறத்தானாகிய தலைமகன் கேட்டு நீட்டியாது வரைதல்வேண்டித் தோழி, தலைவியை நோக்கி 'நினது நுதல் பசந்தாலும் பெரிய தோள் நெகிழ்ச்சியுற்றாலும் மலைநாடன் நின்பொருட்டு இராப்பொழுதிலே கொடிய சாரல் நெறியில் வாராதொழிவானாக'வென்று கடிந்து கூறாநிற்பது.
(இ - ம்.) இதனை, "களனும் பொழுதும் . . . . .அனைநிலை வகையான் வரைதல் வேண்டினும்" (தொல். கள. 23) என்னும் விதியின்கண் அமைத்துக்கொள்க.
| நன்னுதல் பசப்பினும் பெருந்தோள் நெகிழினும் |
| கொன்முரண் இரும்புலி அரும்புழைத் தாக்கிச் |
| செம்மறுக் கொண்ட வெண்கோட்டு யானை |
| கன்மிசை அருவியில் கழூஉஞ் சாரல் |
| 5 | வாரற்க தில்ல தோழி கடுவன் |
| முறியார் பெருங்கிளை அறிதல் அஞ்சிக் |
| கறிவளர் அடுக்கத்தில் களவினில் புணர்ந்த |
| செம்முக மந்தி செல்குறி கருங்கால் |
| பொன்இணர் வேங்கைப் பூஞ்சினைச் செலீஇயர் |
| 10 | குண்டுநீர் நெடுஞ்சினை நோக்கிக் கவிழ்ந்துதன் |
| புன்றலைப் பாறுமயிர் திருத்துங் |
| 1குன்ற நாடன் இரவி னானே. |
(சொ - ள்.) தோழி கறி வளர் அடுக்கத்தில் களவினின் கடுவன் புணர்ந்த செம்முக மந்தி - தோழீ ! மிளகுக் கொடி வளர்ந்து படருகின்ற மலைப்பக்கத்திலே களவுப் புணர்ச்சியிற் கடுவனால் முயங்கப்பட்ட சிவந்த முகத்தையுடைய பெண் குரங்கு; செல் குறி முறி ஆர் பெருங்கிளை அறிதல் அஞ்சி - தனக்குப் புணர்ச்சி வேறுபாட்டானுண்டாகிய குறியைத் தளிர்களைத் தின்னுகின்ற தன் பெரிய சுற்றம் அறியுமே என்று அஞ்சி; கருங் கால் பொன் இணர் வேங்கைப் பூஞ் சினைச் செலீஇயர் - கரிய அடியையும் பொன் போல்கின்ற பூங்கொத்தினையுமுடைய வேங்கை மரத்தின் அழகிய கிளைமீது சென்று; குண்டு நீர் நெடுஞ் சுனை நோக்கிக் கவிழ்ந்து - ஆழமாகிய சுனைநீரை நோக்கித் தலைகவிழ்ந்திருந்து; தன் புன் தலைப் பாறுமயிர் திருத்தும் நாடன் - தன் மெல்லிய தலையில் முன்பு புணர்ச்சியாலே குலைந்த முச்சிமயிரை அக்குலைவு தோன்றாதபடி திருத்தாநிற்கும் மலைநாடன்; நல் நுதல் பசப்பினும் பெருந்தோள் நெகிழினும் - நினது நல்ல நெற்றி பசலையூர்ந்து பசந்து காட்டினும் பெரிய தோளின்வளை நெகிழந்தவாயினும்; கொல் முரண் இரும்புலி அரும்புழைத் தாக்கி்ச் செம் மறுக்கொண்ட வெண்கோட்டு யானை - கொல்லுகின்ற வலிய கரிய புலியை நுழைதற்கரிய முழையகிருல் மோதிக் கொன்றுபோகட்டு அதனிரத்தம் பூசுதலானே சிவந்த மறுவைக்கொண்ட வெளிய கோட்டினையுடைய களிற்றியானை; கல் மிசை அருவியில் கழூஉஞ் சாரல் - மலைமேனின்று வருகின்ற அருவியின் கண்ணே சென்று கழுவாநிற்குஞ் சாரல் நெறியில்; இரவினான் வாரற்க - இரவில் எஞ்ஞான்றும் வாரா தொழிவானாக; எ-று.
(வி - ம்.) தில்: காலத்தின்மேலது. முறி - தளிர். கறி - மிளகு. குண்டு - ஆழம். பாறுதல் - சிதைதல். பசப்பானும் நெகிழ்ச்சியானும் உண்டாய துன்பத்தோடு ஆற்றதேதத்துக்கும் அஞ்சவேண்டுதலின் வாரற்கவென்றதாம். நுதல்பசப்பினுமென்றது, பசலைபாய்தல். தோள் நெகிழினுமென்றது, உடம்பு நனிசுருங்கல், வாரற்கவென்றது, அழிவில் கூட்டத்து அவன் புணர்வு மறுத்தல்.
உள்ளுறை :- களவினிற் புணரப்பட்ட மந்தி அப்புணர்குறியைத் தம் சுற்றம் நோக்குமென்றஞ்சிப் பாறுமயிர்திருத்துமென்றது, களவொழுக்கத்தாலே புணரப்பட்ட தலைமகள் அப் புணர்ச்சி வேறுபாட்டைத் தன் சுற்றத்தாரறிவரென்றஞ்சி நாள்தோறும் மெய்யை முன்போலாகும்படி திருத்திக்கொள்ளவேண்டியவ ளாகின்றனள்; ஆதலின் இவ் அச்சந் தீர வரைக வென்றதாம்.
இறைச்சி :- புலியை யானை சென்றழித்துத் தன் கோட்டைக் கழுவு மென்றது, ஏதிலாட்டியர் எடுத்த பழிச்சொல்லைக் கெடுத்து ஓரையும் நாளும் நோக்காது கலந்ததனாலாகிய ஏதத்தை வரைந்து போக்கிக்கொள்வானாக வென்றதாம். மெய்ப்பாடு - பெருமிதம். பயன் - இரவுக்குறி மறுத்து வரைவுகடாதல்.
(பெரு - ரை.) 'செல் குறி' என்றும் பாடம். அடுக்கத்துக் கடுவன் களவினிற் புணர்ந்த மந்தி என இயைத்துக் கொள்க. 'செம்மறுக்கொண்ட வெண்கோடு' என்புழிச் செய்யுளின்பமுணர்க.
(151)